ТАЙ

|тhаа] фарс, сущ.; -уни, -уна; -яр. -яри, -яра 1) са яшаринди (руш, гада). Къвез хъфида вун булахдал Галаз таяр, Я бахтавар. Е. Э. Я бахтавар. - УстӀардин рушни Цуьквер таяр тир. А. И. Самур. Вунни Тенфе къари таяр яни? А. Къ. Нехирбанни лекь. 2) куьч. сад хьтин ери авай кас, затӀ. Тайгъун руша гьуьжетарда, Вич гадайрин тай я лугьуз. Ф. На гьуьндуьрдай нур чкӀуриз дагълариз, Тек Зуьгьре гъед вахъ цаварал тай ава. А. Камилов. Кьуруш.

* тай авун гл, барабар яз кьун. Фаркь тутуна гада бегдин тай авуна... Е. Э. Девран, гьей! Гьавиляй на хъуьруьнин нур Какатайвал пайиз тахьуй, КӀус паталди агъузиз юкь, Жув ялтахрин тайиз тахьуй. А. С. Хцихъ галаз ихтилат.

* тай-туьш сущ. са яшда авайди(бур), сад хьтин фагьум-фикир авайди(бур). Са либас гъваш, - ам пара ужуз тахьуй, Таяр-туьшерин арада къалурдай... Е. Э. Тай-туьшдилай марифат кьулухъ галаз, Гьич садан гаф такьаз тӀиш цава аваз. А. Гьажи. Пис хциз. Нагагь, вун зи тай-туьш тиртӀа, за вун хам якӀувай къакъатдалди гатадай. Б. Гь. Заз эвера. АбдулмутӀалиб Садикьов Муьгъверганрин хуьряй я. Вири таяр- туьшер хьиз, ина адан кӀвачи чил кьуна. чӀехи хьана, уьмуьрдин уькӀуь-цуру дадмишна, вичин гележегдин рехъ кутуна. "Самурдин сес" газ., 2005, 4. VӀ.

* тай-кеш прил. са яшда авачир, сад хьтин фагьум-фикир авачир. Чун таяр ваъ, тай-кешар я. Р. Вуна тай-кеш чекмеяр алукӀнава хьи.

ТАЙ
ТАЙГА

Значение слова в других словарях