м (мн. торцы) xüs. 1. köndələninə kəsilmiş tir, dirək; 2. xüs. şalbanbaşı (küçələrə döşəmək üçün); 3. şalbanbaşı döşənmiş küçə.
м (мн. торцы) xüs. 1. köndələninə kəsilmiş tir, dirək; 2. xüs. şalbanbaşı (küçələrə döşəmək üçün); 3. şalbanbaşı döşənmiş küçə.
1. кIарасдин куьтуьк, кьил атIай гирдим, кьил атIай ругуд синен гирдимдин кьатI (куьчеда твадай). 2
Полностью »-рца; м. см. тж. торцовый, торцевой 1) Поперечный срез бревна, бруса, доски. Торец балки, сваи. Стоять торцом. Соединить в торец. (составить поперечными гранями). 2) Поперечная сторона, поперечная гра
Полностью »