УФ¹

1. üfürmə, üfləmə; уф гун üfürmək, üfləmək; некӀеди кайида тугъвадиз уф гуда. Ata. sözü süddən ağzı yanan, qatığı üfləyə-üfləyə içər; 2. yel (mədə və bağırsaqlarda əmələ gələn qaz); уф акатун a) köp; köpmə; b) köp əmələ gəlmək, köpmək; * уф ацаюн bax ацаюн; уф тун içəri hava üfürmək, hava ilə doldurmaq (motalı, hava balonunu və s.).
УТӀАНАГ
УФ²

Значение слова в других словарях