ШАИР

фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра шиирар туькӀуьрдай пешекар. Шаирдихъ (Етим Эминахъ. -А. Г.) кьве руш хьана: Къизхалум ва Мислимат. Н. А. Етим Эмин. Шаир къени амазма чи рикӀера, Пачагь фадлай гадарнава тахтунай. А. С, Зулумкарди туруналди хел яна... Солдат дяведикай, лежбер чиликай, шаирни поэзиядикай рахун тӀебии кар я. А. С. Хуьруьг Тагьир. Шаирдин ирсдаррихъ ихьтин тӀалабунни ава. Инлай кьулухъ вири учебникра, ктабра кхьин: Етим Эмин 1838 - йисуз Ялцугърин хуьре дидедиз хьана ва 1884 - йисуз гьа ина кечмиш хьана ва кучудна. Эмин Меликов. ДатӀана рикӀе авай кас. || К., 1988, 16. ХӀӀ.

ШАЗАН
ШАИРВАЛ

Значение слова в других словарях