I
сущ. устар.
1. лабаз (место для хранения или продажи зерна, муки). Un allafı мучной лабаз
2. лабазник, лабазница
II
прил. лабазный. Allaf tərəzisi лабазные весы, allaf alveri лабазная торговля
[ər.] сущ. куьгьн. аллаф (техил, гъуьр, векь, ем ва мс. затӀар маса гудай алверчи); // аллафдин; allaf dükanı аллафдин туьквен, лабаз
Полностью »ərəb. əllaf Taxıl, un, yem, ot və s. alveri edən tacir. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) İsabalı göz gəzdirirdi, gördü meydanın aşağı tərəfində bir allaf
Полностью »