die; -, -n sidik yolu, idrar yolu
die; -, -n sidik turşusu, (Süd. : asit urik)
die; -, -n nizə; qarmaq
vt nizə ilə vurmaq (balığı)
vt səbirsizliklə gözləmək (auf/-i)
adj. qaba, kəskin; kobud
adj. 1. (Ggs. weich) bərk, davamlı; möhkəm, sərt, şiddətli; dişbatmaz; 2. (unbarmherzig) qəddar, amansız, daşürəkli; 3
adj. bərk bişmiş
das; -(e)s sikkə
adj. soyuqqanlı, hissiz, duyğusuz; mənfəətgüdən
adj. daşürək(li), şəfqətsiz, rəhmsiz
adj. inadcıl, inadçı, tərs, sözünün üstündə duran, qurnaz, canibərk, cəhlkar, dönməz, höcətçi; (beharrlich) sabitqədəm, ciddi; (Krankheit) sürəkli
die; -, -n qalın kağız karton
das; -es, -e qatran, kitrə; kündür
adj. qatranlı
das; -s həşiş
I vt tutmaq; vi dalınca qaçmaq, qovalamaq II vi həşiş çəkmək
das u. der; -(s) həşiş, anaşa, bəng
der; -s, - həşiş çəkən, anaşçı, bəngi
der; -n, -n dovşan; fig. ein alter ~ müəyyən bir sahədə təcrübəsi çox olan adam
die; -, -¨e fındıq; fıstıq
der; -es, -¨e fig. qorxaq, ağciyər, ağbağır
das : das ~ ergreifen daban almaq, dabana qoymaq, qaçmaq, dabanına tüpürmək
der; -s, - u. die; -, -n dolamaçarx, çarxqolu
vt 1. (Faden) dolamaq, sarımaq; 2. (hastig sprechen) tələsə-tələsə danışmaq
der; -es nifrət, kin, qərəz, küdurət; e-n ~ auf j-n haben kiməsə qarşı nifrət bəsləmək, ədavət bəsləmək, kimsədən nifrət etmək; aus ~ nifrətdən
vt nifrət etmək,nifrət bəsləmək, görəsi gözü olmamaq
adj. nifrətli, nifrətlə dolu, ədavətli
die; - məhəbbət ilə nifrətin yan-yana olma hissi
die; - tələsmə, əcələ, tələsiklik
vi tələsmək, əcələ etmək
adj. u. adv. tələsik, əcələ ilə, ayaqüstü, əcələli, başılovlu, durmaqaç; nicht so ~! tələsmə!, yavaş-yavaş!
s. haben
die; -, - en 1. ov iti ilə ovlama; 2. F izləmə, təqib etmə
der; -(e)s, -e zərbə
die; -, -n 1. (e-r Nonne) ləçək; 2. (bei Vögeln) kəkil; 3. (Motorhaube) qapaq; fig. unter die ~ bringen ərə vermək
der; -(e)s, -e 1. (Atem) nəfəs; 2. (von Parfüm usw.) ətir, xoş iy; 3. fig. (Spur) iz, əlamət
adj. ən nazik, ən incə
vi hohlamaq, üfürmək, hovxurmaq; vt (leise sprechen) pıçıldamaq
der; -s, -1. yaşlı və təcrübəli bir kişi; qoçaq; 2. qəmə
die; -, -n 1. (Hacke) külüng, toxa, kərki; 2. nur sg. kötək; F ~ kriegen kötək yemək
vt 1. vurmaq, döymək; kötəkləmək; 2. (Holz) yarmaq, çapmaq; 3. yonmaq; 4. fig. j-n übers Ohr ~ bir kəsi aldatmaq; vr sich ~ döyüşmək
der; -s, -1. qaban dişi; 2. (Bergmann) mədən fəhləsi
der; -s, -1.qalaq; qucaq; qom; (aus Getreidekörnern) dəc; 2. (Menschenhaufen) dəstə, camaat; F ein ~ bir sürü, bir yığın; F j-n über den ~ fahren (ren
adv. 1. dəstə-dəstə, axınaxın; 2. (bei Tieren) sürü-sürü; çoxlu
das; -(e)s, -¨er 1. baş, kəllə, qafa; 2. (Oberhaupt) başçı, rəis, müdir; 3. (Zentrale) əsas, əsil, ana, əsasi
adj. maaşlı, məvacibli, ştatda olan
der; -(e)s, -¨e mərkəzi vağzal
der; -(e)s, -e əsas peşə, əsas ixtisas
die; -, -en əsas iş (məşğuliyyət)