is. [ər. Allah və fars. pərəst] Allaha inanan, Allaha sitayiş edən; dindar
I прил. боголюбивый, набожный, богомольный II сущ. богомолец, богомолка
allahpərəst
dindar — mömin
боголюбивый, набожный
I. i. 1. devout person; 2. pilgrim II. s. devout, pious, religious
[ər. Allah və fars. pərəst] сущ. аллагьперес; диндар.
is. dévot m ; pieux m
Allaha inanan, Allaha sitayiş edən; dindar.
f. allahpərəst, Tanrıya inanan.
bax allahpərəst.
sif. köhn. Allahpərəst, Allaha inanan, mömin. [Molla Əkbər:] Bu, tarçı Əsəd deyildi… tanrıçı Əsəd idi… Yaxşı adam idi… B.Talıblı.
прил. куьгьн. Аллагьдал чӀалахъ тир, аллагьперес, аллагь авай, муъмин.
Allaha inanan, allahpərəst.
Allaha sitayiş edən, allahpərəst.
f. Allaha inanan, Allah adamı; allahpərəst.
is. Almanlara, alman adət və mədəniyyətinə pərəstiş edən adam
сущ. германофил
almanpərəst
i. Germanophil(e)
sif. germanophle adj
ə. və f. 1) düz adam, düzlük tərəfdarı; 2) haqqa sitayiş edən; 3) allahpərəst.
м almanpərəst.
is. Allaha inanma, Allaha sitayiş etmə; dindarlıq
сущ. набожность; религиозность
dindarlıq — möminlik
i. devotion, piety