allahpərəst
is. [ər. Allah və fars. pərəst] Allaha inanan, Allaha sitayiş edən; dindar
I прил. боголюбивый, набожный, богомольный II сущ. богомолец, богомолка
dindar — mömin
I. i. 1. devout person; 2. pilgrim II. s. devout, pious, religious
is. dévot m ; pieux m
боголюбивый, набожный
[ər. Allah və fars. pərəst] сущ. аллагьперес; диндар.
f. allahpərəst, Tanrıya inanan.
f. Allaha inanan, Allah adamı; allahpərəst.
ə. və f. 1) düz adam, düzlük tərəfdarı; 2) haqqa sitayiş edən; 3) allahpərəst.
is. Almanlara, alman adət və mədəniyyətinə pərəstiş edən adam
almanpərəst
sif. germanophle adj
i. Germanophil(e)
сущ. германофил
sif. köhn. Allahpərəst, Allaha inanan, mömin. [Molla Əkbər:] Bu, tarçı Əsəd deyildi… tanrıçı Əsəd idi… Yaxşı adam idi… B.Talıblı.
м almanpərəst.
прил. куьгьн. Аллагьдал чӀалахъ тир, аллагьперес, аллагь авай, муъмин.
dindarlıq — möminlik
сущ. набожность; религиозность
is. Allaha inanma, Allaha sitayiş etmə; dindarlıq
i. devotion, piety