is. 1. Qrammatikada: cümlələri və ya cümlə üzvlərini bir-birinə bağlamaq üçün işlənilən köməkçi nitq hissəsi; məs
Полностью »...tabesizlik bağlayıcıları сочинительные союзы: II прил. 1. связующий. Bağlayıcı halqa связующее звено, bağlayıcı hissə связующая часть 2. мех. с.-х. в
Полностью »i. dilç. conjunction; tabelilik ~ları subordinating conjunctions; tabesizlik ~ları coordinating conjunctions
Полностью »суш. 1. грам. союз; 2. кьве шей сад-садахъ кутӀундай, гилитӀдай, акалдай затӀ, акалан.
Полностью »conjunctive1 n qram. 1. bağlayıcı; 2. felin lazım forması conjunctive2 adj 1. bağlayıcı, birləşdirici, bitişdırici; ~ tissue anat. birləşdirici toxuma
Полностью »connective1 n 1. qram. birləşdirici / bağlayıcı söz; bağlayıcı ədat; 2. bot. tozluq; 3. anat. birləşdirici toxuma connective2 adj bağlayıcı, birləşdir
Полностью »1. bax виноватый; 2. bağışla(yın)!; üzr istəyirəm; ◊ виноват (виновата) üzr istəyirəm, bağışlayın.
Полностью »copulative1 n qram. birləşdirici bağlayıcı copulative2 adj qram. 1. birləşdirici; a ~ conjunction birləşdirici bağlayıcı; 2. biol. cinsiyyət
Полностью »“Allahın bağışladığı” (aman verdiyi) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Полностью »s. 1. connecting, coupling, connective; 2. qram. connective; ~ bağlayıcı connective conjunction
Полностью »м tıxayıcı, bağlayıcı (istehsalatda doldurulan qabların ağzını bağlayan fəhlə).
Полностью »