сущ. от глаг. budarlamaq; битьё, колочение; шлёпанье, хлестанье, нахлёстывание
Полностью »I сущ. от глаг. budaqlanmaq: 1. ветвление, ответвление, разветвление 2. бот. дихотомия 3. отделение, отход от основной части II прил. ответвительный,
Полностью »(İmişili) uzağa qaçmamaq üçün heyvanın iki ayağını bir-birinə bağlamaq. – Ə:, qoyunu badağlamamısan, quzu əmmeyib?
Полностью »(Quba) doğramaq, parçalamaq. – Udunnarı budalamağ lazımdı, bu yaşdı, belə yanmaz
Полностью »сущ. 1. от глаг. badaqlanmaq 1 2. скрепление обручем 3. связывание ног (у домашних птиц)
Полностью »f. 1. Qıçları və ayaqları ilə bərk sıxmaq, tutmaq (atı, ağacı və s.). 2. Badaqla bərkitmək (bax badaq 2 və 4-cü mənalarda)
Полностью »глаг. kimi 1. подставлять ногу кому 2. цепляться ногой за ногу (во время борьбы) 3. связывать ноги (у домашних птиц) 4
Полностью »f. 1. Budaqlara ayrılmaq, şaxələrə ayrılmaq. // Budaqlar əmələ gəlmək, budaq atmaq. Ağaclar budaqlandı. 2. məc. Şöbələrə, bölmələrə, qollara ayrılmaq.
Полностью »глаг. 1. ветвиться (пускать ветви, отростки). Ağaclar budaqlanırdı деревья ветвились 2. ответвляться, ответвиться 3
Полностью »глаг. сильно бить, колотить; шлёпать, хлестать; шлёпнуть, хлестнуть (несколько раз) кого чем
Полностью »i. d.d. to drub (d.), to beat (d.), to spank (d.), to give* a spank (d.); (qamçı ilə) to give* a whipping; (çubuqla) to switch (d
Полностью »