(Ucar) bax örkəri. – Bizzən örkərin xoşdu
(Salyan) ötrü. – Sənnən örki darıxmışdım, yaxşı ki gəldin
I (Gədəbəy, Gəncə, Qax, Qazax) yundan toxunmuş paltar (köynək, jaket və s.). – Örmə geymə:ndə əməlli qızmer canım (Gədəbəy) II (Zaqatala) səbət
(Ağdam) lovğa
(Ağdam) lovğa-lovğa. – Sənə deyirəm örnəc-örnəc danışma
(Xocavənd) qabiliyyət, bacarıq. – Onun əlinin örnəyi yaxşıdı
(Çənbərək) 1. rahatlamaq. – Uşağı axşam örnəşdidim 2. yerləşdirmək. – Harda örnəşdi camahat?
(Cəbrayıl) rahatlanmaq
(Cəbrayıl) qorxusuz
(Qafan) yandırmaq. – Qoyma uşağı yayın isdisində aparıf örtdəndirsin
(Qafan) günəşin istisindən yanmaq. – Bu yazıx günün isdisində lap örtdənif
(Qax) yanğın. – Ne örtənnən çıxan kesaqan kimik qaçiysın?; – Örtənə düşüp hunun züryəti
I (Gədəbəy, Yevlax, Zəngilan) yorğan-döşək. – Qabaxcan mə:m örtümü sal, sora neynirsən elə (Zəngilan); – Gejə örtüyə girənnən arşa çəkildi yuxum (Gədə
(İmişli) sürünün arxasınca aparılan yatacaq və azuqə. – Örü uzaxda gedermiş, qoyun çatermış obıya
(Salyan, Yardımlı) dəfələrlə demək. – Bi dəfə dedün bildüg, day nə:şə ö:rüb-cö:rürsən? (Salyan)
(Şəmkir) kotana qoşulan 1-ci və 2-ci cüt heyvan. – Ged, örüyü aş, gəti birəz otdasın
(Tovuz) bənna. – Örüx’çü başder öyü örmə:
(Oğuz) doğub-törəmək, artmaq
(Oğuz) yağda qovrulmuş soğan və toyuq ətindən hazırlanmış yemək adı. – Mə:limin yoldaşı örüşdə bişirmişdi
(Oğuz) həvəs, istək
(Mingəçevir, Şəki) çoxalmaq, artmaq, doğub-törəmək
(Salyan) betər. – O:n uşağı özünnən də ötədi
(Çənbərək) yarışmaq. – Ot çalannar ötəşillər
(Balakən, Gəncə, Mingəçevir, Şəki) xəstəlik adı; bel ağrısı. – Əlinin ötgünü var, tez-tez xəsdələnir (Gəncə)
(Qazax) xəstəlik adı, qaramalda əmələ gələn şiş
(Oğuz) uşaq oyunu adı
(Şəki) bax ötəşməx’
ö:üc düşmək: (Kürdəmir) birbiri ilə düz gəlməmək, bir-birinin ziddinə olmaq. – Xötəklər ö:üc düşüplər, hey vırışıllar
(Bakı) tərbiyə. – Ağəz, ö:ünə görməmisən?
(Meğri) əvvəl, qabaq. – Mınnan övcə darı çöreyi olurdu
(Meğri) ev işlərinə can yandıran, fəal. – Şərəbanı övcül qızdı, yaxşı işdey
(Zaqatala) çöl göyərçini
(Dərbənd) boyunduruq
(Şamaxı) boyunduruğa bağlanan qayış. – Övəndənə qırılıb
(Cəlilabad) nəsil, tayfa, əqrəba. – Mının övladınnan orda – İranda qalan çox var
(Zəngilan) dəfə
(Dərbənd, Quba) iməcilik. – Öonşilər övrəzə gəlitdilər (Dərbənd)
(İrəvan) tabaqlamaq, taxılı tabaqlayaraq təmizləmək. – Get arpanı övsətdir
(Əzizbəyov) arabanın oxu
(Göyçay) uşaq oyunu adı
(Gədəbəy) fikir, məsləhət, tədbir. – Öycün nədi mən barədə?
(Qarakilsə) öncül, qabaqda gedən (öküz, kəl). – Eçe deyən kimi öycül qabağı çəkir
(Qazax) evin yanında və ya qabağında tikilən mətbəx
(Gəncə) qabaq, əvvəl, tez. – Mən Əlidən öydə evə çatdım
(Ordubad, Şərur, Şəki) bax öəç. – Qalxozun yüzdən artığ öyəci var
(Culfa, Ordubad) bax öəç
(Ağdam) bax öəç
(Xocavənd) bax öəşdəməx’. – Mən qoyunu öyəşdədim gətirdim
(Naxçıvan) həşərat adı
(Cəbrayıl) göyərçinə oxşar quş adı. – Biz öygö:k yeri billix’