(Gədəbəy) təpə. – Malı dombağa sarı yellə:η bir əzdən
(Kürdəmir) bax dambıl
(Füzuli) qara qarğa. – Domdomunun əti ye:ilər, ala qarğanınkı ye:ilməz
(Zaqatala) corabın yırtıq yerini yamamaq və ya hörmək üçün işlədilən sap, ip. – Corabımı domiynən yama
(Zəngibasar) cummaq. – Suya domdu, xeylam qaldı suyun altda
I (Bərdə, Mingəçevir, Oğuz, Zəngilan) qaçmaması üçün inək və ya camışın ayağına bağlanan kiçik ağac. – Gamış tay qaçəlmir, əyağına domrux vırmışam (Zə
(Bərdə) qaçmaması üçün inək və ya camışın ayağına ağac bağlamaq. – İnəy örüşdə dayammır, onu domruxlamax lazımdı
(Lənkəran) çaydan balıq tutmaq üçün əl toru. – Çaya su çox gəldiyinə domujaçığ cırılıb
(Hamamlı) incimək. – Sənnən yaman domuşmuşam
I (Ağdaş) yeralması II (Mingəçevir) saxsı nehrə
(Mingəçevir) bax dımbız
(Salyan) balıq tutmaq üçün dairəvi tor. – Donca çox böyükdü
(Şuşa) kobud
(Qazax) bax donqabel. – Doηdabel adam tösmərəy olar
(Borçalı, Hamamlı, Qazax, Tərtər, Tovuz) 1. əyri, əyilmiş (Borçalı, Hamamlı, Qazax, Tovuz). – Uşağın beli doηqardı (Hamamlı); – Doηqar adam yavaşyavaş
(Şuşa) başda tüklərin dibində olan kəpək. – Çoxdan yumamışam, başımda doηra əmələ gəlif ◊ Doηra bağlamax – başda tüklərin dibində kəpək əmələ gəlmək
(Ağdam) kədərlənmək, dərd çəkmək. – Bir belə də doηsumağ olmaz
(Ağdam, Basarkeçər, Qazax, Tovuz) bax doğuzdux. – O bijin biridi, noyuη başınnan salsaη, doηuzduxdan diri çıxar (Qazax)
(Kürdəmir, Ucar) qozbel. – Donqabel Məmməd öy tikir (Ucar)
(Qazax) bax donqabel
(Hamamlı) beli əyilmək, qozbel olmaq. – Gədənin beli donqarranıf
(Meğri) oturmaq (itə aiddir), şoqqumaq. – İt donquyup dəngahda
I (Ucar) axar suyun qarşısını kəsmək, bağlamaq. – Get suyu donna, tez qayıt gə bıra II (Ucar) dişə qızıl və ya metal qapaq salmaq
I (Ağdam, Cəbrayıl, Füzuli, Kürdəmir, Qazax, Ordubad, Salyan, Şəmkir) maaş, əməkhaqqı. – Donnuğuη nə qədərdi? (Şəmkir) II (Masallı) dəyirmanda taxıl t
(Mingəçevir) key
(Xanlar) yabanı bitki adı (yarpağı qılınca oxşayır)
(Gədəbəy) suqabı. – Bir dopba su gətirginən içim
(Göyçay) bax dobı. – Anam dopıda qatıq çalıpdı
I (Ağdaş, Qazax, Qəbələ, İsmayıllı, Oğuz, Şəki, Tərtər, Ucar, Zaqatala) bax dobı. – Bir dopu bəhməzimiz var (Qəbələ); – Bir dopu qatıx vermişəm dünən
I (Qax) döşəkçə II (Göyçay, Kürdəmir) dudkeş. – Bizim dorumuz sınıbdı (Göyçay)
(Ordubad) ikiillik camış balası. – Camışın ikiillik balasına dorba deyərıx
(Gədəbəy) ağacın buğumu. – Dormuzlardan görüney kin, yüzdən oxarı olar bu ağacın yaşı
(Oğuz) tütünün ən yaxşı baş yarpağı
(Salyan) döyükmək. – Kor adam kimi nə do:ruxursan
(Gəncə) şirin çayda isladılmış çörəyi ağa bükərək düzəldilmiş əmzik (çörək təmiz ağa bükülür ki, uşaq onu dişləyə bilməsin, əmsin)
(Tovuz) əmi və ya dayıarvadı
(Qazax, Mingəçevir, Şəki) yemiş növü. – Dosducan çox şirin olur, özü də bir əz gec yetişir (Şəki); – Dosducan belə qayım yemiş olor, qışa qaler (Qazax
(Salyan) zənbil. – Xalam dolu dosmannan bazardan gəlirdi
(Zaqatala) bax dosducan
(Gədəbəy) meşə ağacı adı. – Do:şanağacınnan süpürgə-zad qayrellər
(Şuşa) bağayarpağı. – Do:şançarığın qaynadıllar, yarıya yapışdırıllar, onu deşir, sağaldır
(Salyan) tülkü ovunda tülkünü aldatmaq üçün istifadə olunan səsli alət, sümsü. – Do:şandili olmasa tülki allammaz
(Ağcabədi) hündürdaban, dikdaban ayaqqabı. – Do:şankeçəni arvaddar, gəlinnər geəllər
(Füzuli) yabanı bitki adı
(Şuşa) yabanı bitki adı
(İmişli) alnında qaşqası olan (at)
(Xanlar, Tovuz) yabanı bitki adı
(Şuşa) uşaq oyunu adı
(Qax) əlağacı
(İmişli) may böcəyi