(Qazax) dələduzluq. – Döələx’lix’ pis şeydi
(Qazax) dələduzluq edən. – Alı yaman döələx’vazdı, heş diş durmor
(Şamaxı) döymə, yeni istehsal olunmuş kəlağayıları sonuncu dəfə yuyarkən döymə. – Dögəcdən çıxmamış iş parıldamaz ◊ Dögəc ağı – kəlağayıları döyərkən
(İmişli) bax döğmənc. – Yaxşı döğməc yedüg hindi
(Gədəbəy) yağa doğranmış isti çörək, yağ doğramacı. – Döğməncnən çox armağım mən uşaxlıxdan
(Gədəbəy) bax doğmənc
(Gədəbəy) mis dövrə, dərin mis boşqab. – Cijim mə:m xaşıl payımı döğrə: çəqey peydər
(Ordubad) bürkü. – Böyün yaman döhrədi
(Cəbrayıl, Gəncə, Qazax, Qarakilsə, Qax, Naxçıvan) 1. təəccüblənmək, mat qalmaq (Qarakilsə, Naxçıvan)
I (Gəncə, Göyçay, Şəki) cins, nəsil. – Bizim kə:r at Allahyargilin atdarının dölünnəndi II (Ordubad) dəyirmanın dən tökülən təknəsi
(Zəngibasar) baş tərəf, öndə. – Hətəm keçif dölbaşda oturuf
(Çənbərək) faraş doğulmuş quzu. – Sürüdə dölbaşı çoxdu
(Ağcabədi) bax dölbaşı. – Hüseynxanun qızıl kərə qoyunu dölburnu doğdu
(Şərur) döl götürülən yer
(Ağdərə) kərkincək (quş)
I (Qarakilsə, İmişli) 1. qoyunu doğuzduran adam (Qarakilsə); – Bıdı görürsən dölləx’lər gəldi 2. yeni doğmuş qoyun (İmişli)
(Şərur) kiçikboy, qısaboy
(Gəncə) 1. balaca, dar küçə 2. dalan. – Bu dölmənin divindəki qapı bizimdi
(Cəbrayıl) bir işi könülsüz və ya yavaş-yavaş görmək. – Tez ol ye, nə dömələnirsən
(Zaqatala) dayaq. – Dönbəni arabanın qolları altına qoy, öküzdəri arabadan açıb burax
I (İmişli) aşıq-aşıq oyunu II (Salyan) süd, qatıq saxlanan qablar üçün ağacdan düzəldilmiş qapaq. – Döndərməni təşdin ağzına qoy III (Çənbərək, Qazax)
(Qafan, Mingəçevir) dəfə. – Bir dönə mən oduna gedəndə, bir dönə də sən get (Qafan)
(Naxçıvan) döngə. – Bizim öymiz dönəx’dədi
I (Bərdə, Kürdəmir, Şuşa) döngə. – Balakişi, quzuları dönəlgədən keçirt (Şuşa); – Dönəlgədə kəsdilər onun qabağın (Kürdəmir) II (Bərdə, Şəmkir, Şuşa)
(Gədəbəy, Qazax) bəxt, tale. – Adamın dönəlyəsi dönəndə dönor (Qazax); – Adamın dönəlyəsi kin döndü, yarımaz dünyədə işi (Gədəbəy)
(Qafan) bostanda su dönən yer. – Su dönəyədən gəlmir
(Oğuz) arı pətəkləri saxlanılan yerin ətrafına çəkilmiş çəpər
(Şamaxı, Şəki) sözündən qaçmaq, sözünü dəyişdirmək. – Demisən, demisən, dayi niyə sözüvi döngəliyirsən? (Şamaxı); – Əvvəlcə söz vermişdi, sora döngələ
(Qafan) dəfə. – Gələn dönüm sizə bir yük odın gətirəcəyəm
(Qafan) dəfəlik. – Bir dönümlük ancağ unumız qalıbdı
(Gədəbəy, Şəki) bax dönüm. – Bu dönüş yalançıyam yanında (Gədəbəy); – Bu dönüş o öydə otudu, mən getdim; – Bu dönüş Qurbanı yolladılar (Şəki)
dör durmax: (Qəbələ) ayaq üstə durmaq (uşağa aid). – Bu uşax dör durmax bilir
(Borçalı, Gədəbəy, Xocavənd, Qazax, Ordubad) 1. otağın yuxarı başı (Borçalı, Gədəbəy, Qazax). – Dö:rə keç (Qazax) 2
(Kəlbəcər, Tərtər) bax dördəyağ. – Xamır dördə:xda yaylır (Kəlbəcər)
(Gədəbəy) dördayaq çapma. – Yol kun düz oldu, sürərəm atı dördələmə, ləzət verer maηa
I (Qazax, Meğri, Salyan, Tovuz) bax dördələmə. – At dördəm qaçdı (Salyan); – Bu at dördəm geder (Qazax); – Burdan orya dördəm get (Tovuz); – Atdar dör
(Bakı, Cəbrayıl, Gədəbəy, Qazax, Salyan, Tovuz) bax dördələmə. – Mə:m atım dördəmə qaçır (Bakı); – At dördəmə qaçseydi, tez çatardım ora (Salyan); – A
(Ağdam, Ağdərə, Bakı, Cəbrayıl, Göyçay, Salyan, Tərtər) yuxayayan. – Dördəyağın üsdündə yuxa salallar (Tərtər); – Dördəyağ uzunşüllə də olur, də:rmi d
(Şuşa) döşənəcək
(Oğuz) döşəkçə. – Dördöşəyini də yunnan qayrıllar
(Şəki) bax dördöşəyi
(Gəncə, Şəki) bax döyrə (3-cü mə:na). – Bi qav aş tutan dö:rəmi to:x salıf sındırdı (Şəki) Dö:rə çıxmax (Borçalı, Qazax) – otağın yuxarı başına keçmə
(Şəki, Zəngibasar) çoxlu. – Biyil qolxozun dö:rrü taxılı var; – Ortaxlı götürəndə dö:rrü baramamız olur, özüm tək götürəndə gənə batır, az olur (Şəki)
(Qazax, Tovuz) bax dördələmə. – Alının atı dörtdəmə geder (Qazax)
(Qazax, Qarakilsə) dördbucaq. – Üz taxtası yox, dörtgül taxta alajam (Qazax); – Həbelə dörtgül xoruzdu dəsmallar olardı, ollarda aparardıx çörəyi (Qar
(İsmayıllı) böyük balış. – Bu döryasdığı həddinnən artıq bö:ydü
(Naxçıvan, Şamaxı, Şuşa) atın döşündən keçirilən yəhərbağı. – At yoxışı çıxanda döşbağı gücə düşür (Şamaxı)
(Salyan) cəld, tələsik yemək. – Bir dəğada xörəgi döşdədi getdi
(Salyan, Yardımlı) savaşmaq. – Dünən qonşular döşdəşirdi (Salyan)
(Şəki) altdan geyilən qolsuz isti paltar. – Döşdix’ sinəni so:xdan qoriyir