I
(Bərdə, Kürdəmir, Şuşa)
döngə. – Balakişi, quzuları dönəlgədən keçirt (Şuşa); – Dönəlgədə kəsdilər onun qabağın (Kürdəmir)
II
(Bərdə, Şəmkir, Şuşa)
bax dönəlyə
◊ Dönəlgəsi dönməx’ – bəxti yatmaq. – Onun dönəlgəsi dönüf (Bərdə); – Bayram kişinin dönəlgəsi dönüf, ildə bir qohumu ölor (Şəmkir)