(Füzuli) mədən. – Duzun doluğu kəndimizin yanındadı
(Ağbaba, Bolnisi, Borçalı, Füzuli) 1. gödək, boyu qısa adam (Ağbaba, Bolnisi). – Domara adamın xəsyəti dar olar (Bolnisi) 2
(Qazax) qozbel
(Gədəbəy) təpə. – Malı dombağa sarı yellə:η bir əzdən
(Kürdəmir) bax dambıl
(Füzuli) qara qarğa. – Domdomunun əti ye:ilər, ala qarğanınkı ye:ilməz
(Zaqatala) corabın yırtıq yerini yamamaq və ya hörmək üçün işlədilən sap, ip. – Corabımı domiynən yama
(Zəngibasar) cummaq. – Suya domdu, xeylam qaldı suyun altda
I (Bərdə, Mingəçevir, Oğuz, Zəngilan) qaçmaması üçün inək və ya camışın ayağına bağlanan kiçik ağac. – Gamış tay qaçəlmir, əyağına domrux vırmışam (Zə
(Bərdə) qaçmaması üçün inək və ya camışın ayağına ağac bağlamaq. – İnəy örüşdə dayammır, onu domruxlamax lazımdı
(Lənkəran) çaydan balıq tutmaq üçün əl toru. – Çaya su çox gəldiyinə domujaçığ cırılıb
(Hamamlı) incimək. – Sənnən yaman domuşmuşam
I (Ağdaş) yeralması II (Mingəçevir) saxsı nehrə
(Mingəçevir) bax dımbız
(Salyan) balıq tutmaq üçün dairəvi tor. – Donca çox böyükdü
(Şuşa) kobud
(Qazax) bax donqabel. – Doηdabel adam tösmərəy olar
(Borçalı, Hamamlı, Qazax, Tərtər, Tovuz) 1. əyri, əyilmiş (Borçalı, Hamamlı, Qazax, Tovuz). – Uşağın beli doηqardı (Hamamlı); – Doηqar adam yavaşyavaş
(Şuşa) başda tüklərin dibində olan kəpək. – Çoxdan yumamışam, başımda doηra əmələ gəlif ◊ Doηra bağlamax – başda tüklərin dibində kəpək əmələ gəlmək
(Ağdam) kədərlənmək, dərd çəkmək. – Bir belə də doηsumağ olmaz
(Ağdam, Basarkeçər, Qazax, Tovuz) bax doğuzdux. – O bijin biridi, noyuη başınnan salsaη, doηuzduxdan diri çıxar (Qazax)
(Kürdəmir, Ucar) qozbel. – Donqabel Məmməd öy tikir (Ucar)
(Qazax) bax donqabel
(Hamamlı) beli əyilmək, qozbel olmaq. – Gədənin beli donqarranıf
(Meğri) oturmaq (itə aiddir), şoqqumaq. – İt donquyup dəngahda
I (Ucar) axar suyun qarşısını kəsmək, bağlamaq. – Get suyu donna, tez qayıt gə bıra II (Ucar) dişə qızıl və ya metal qapaq salmaq
I (Ağdam, Cəbrayıl, Füzuli, Kürdəmir, Qazax, Ordubad, Salyan, Şəmkir) maaş, əməkhaqqı. – Donnuğuη nə qədərdi? (Şəmkir) II (Masallı) dəyirmanda taxıl t
(Mingəçevir) key
(Xanlar) yabanı bitki adı (yarpağı qılınca oxşayır)
(Gədəbəy) suqabı. – Bir dopba su gətirginən içim
(Göyçay) bax dobı. – Anam dopıda qatıq çalıpdı
I (Ağdaş, Qazax, Qəbələ, İsmayıllı, Oğuz, Şəki, Tərtər, Ucar, Zaqatala) bax dobı. – Bir dopu bəhməzimiz var (Qəbələ); – Bir dopu qatıx vermişəm dünən
I (Qax) döşəkçə II (Göyçay, Kürdəmir) dudkeş. – Bizim dorumuz sınıbdı (Göyçay)
(Ordubad) ikiillik camış balası. – Camışın ikiillik balasına dorba deyərıx
(Gədəbəy) ağacın buğumu. – Dormuzlardan görüney kin, yüzdən oxarı olar bu ağacın yaşı
(Oğuz) tütünün ən yaxşı baş yarpağı
(Salyan) döyükmək. – Kor adam kimi nə do:ruxursan
(Gəncə) şirin çayda isladılmış çörəyi ağa bükərək düzəldilmiş əmzik (çörək təmiz ağa bükülür ki, uşaq onu dişləyə bilməsin, əmsin)
(Tovuz) əmi və ya dayıarvadı
(Qazax, Mingəçevir, Şəki) yemiş növü. – Dosducan çox şirin olur, özü də bir əz gec yetişir (Şəki); – Dosducan belə qayım yemiş olor, qışa qaler (Qazax
(Salyan) zənbil. – Xalam dolu dosmannan bazardan gəlirdi
(Zaqatala) bax dosducan
(Gədəbəy) meşə ağacı adı. – Do:şanağacınnan süpürgə-zad qayrellər
(Şuşa) bağayarpağı. – Do:şançarığın qaynadıllar, yarıya yapışdırıllar, onu deşir, sağaldır
(Salyan) tülkü ovunda tülkünü aldatmaq üçün istifadə olunan səsli alət, sümsü. – Do:şandili olmasa tülki allammaz
(Ağcabədi) hündürdaban, dikdaban ayaqqabı. – Do:şankeçəni arvaddar, gəlinnər geəllər
(Füzuli) yabanı bitki adı
(Şuşa) yabanı bitki adı
(İmişli) alnında qaşqası olan (at)
(Xanlar, Tovuz) yabanı bitki adı