(Şahbuz) yemişan. – Pətəx’ daşda giviş ağacı çoxdu
(Meğri) külbə
(Saatlı) bax gaηaşmax
(Culfa, Ordubad, Şərur, Zəngilan) kürəkən. – Mənim giyəvimin adı Cəbrayıldı (Culfa)
(Quba) bax giyəv
(Göyçay) payızda qırxılan yun
(Ağcabədi) gizlədilib saxlanılan qiymətli şey (qızıl, pul və s.). – Atamın gizdənci varıydı
(Şuşa) gizli. – Oğlan qıza gizdilim yerdən baxır
(Füzuli, Yardımlı) bax gijgə. – Ajığımı tutdursan, gizgənnən tutuf səni sürüyəjəm (Füzuli)
(Qax) qarğıdalı unundan bişirilən xörək növü
(Füzuli) gizlənmək üçün yer. – Ora gizginc yeri oluv
(Culfa) icraçı. – Gizir adamları çağırırdı
(Cəbrayıl) məsləhət
(Cəbrayıl, Zəngilan) bax gaηaşmax. – İş-işdən keçənnən soηra gəlif gq:şırsan (Zəngilan)
(Başkeçid, Borçalı, Çənbərək, Füzuli, Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Zəngilan) ağacın içini ovaraq düzəldilmiş böyük həcmli taxıl qabı
(Basarkeçər) boyunduruğu arabanın qollarına bağlayan, bərkidən ağac, qayış və ya zəncir. – Ho:, əylə, boyunduruğun godası tüşüf, qayış öküzün tərəfinə
(Dərbənd) taxtabiti. – Godireg qarannuğda çux gelər
(Qəbələ, Mingəçevir) kiçik ot tayası. – Bəşir üç gündə beş-altı godman ot çalmışdı (Qəbələ)
(Borçalı, Zəngilan) uzunmüddətli yağışın kəsməsi üçün bəzədilib qapı-qapı gəzdirilən güzgü və çömçə (köhnə adətlərdən birinin adı)
(Qəbələ, Lənkəran, Oğuz, Salyan) bax qoduş. – Bir goduş qatığı yi:b diyir ki, ajam (Oğuz)
(Bakı) meyvə qurdu
(Əli Bayramlı, Salyan) bax göyala. – Qarpız, yemiş, gündüg goğaladı (Salyan)
(Saatlı) kök (adam)
I (Basarkeçər) evin damında eninə qoyulan ağac. – Damın gondunun biri əysikdi II (Borçalı) çənbər, pərçim, dəmir bənd
(Hamamlı) arabanın qollarını birləşdirən enli taxta. – Haravada iki gop olur: biri qavax gopu, biri dal gopu
(Basarkeçər) kök, dolu (adam). – Bu yaman gopallı adamdı
(Şərur) bax gapban
(Ordubad) iri, kök (adam)
(Salyan, Zəngilan) körpə quzu saxlanılan çəpərlənmiş yer. – Goraya xirdə quzuları salıllar (Zəngilan)
(İmişli) qəbiristanlıq. – Bı yer go:rasannığeymış
(Cəbrayıl, Zəngilan) pis
(Ağdam, Bakı, Cəbrayıl, Cəlilabad, Kəlbəcər, Qarakilsə, Salyan) xəncərşəkilli iri bıçaq. – Vəli gordeynan qoyunun başını kəsdi (Cəbrayıl)
(Çənbərək) həddindən çox ağır. – Gordahat gırdını traxdor çəkəmmədi
(Xaçmaz) alov. – Pionerrər elə tonqal qalamışdılar ki, gorgor göyə çatırdı
(Borçalı, Çənbərək) şumlanmış sahələrin arasında qalan xam yer. – Əkin yerinin daşı:n ayırtdı:rıx, gorsa tökürüx’; – Gedəx’ gorsun otunu yolax (Çənbər
(Zəngilan) şırım. – Gorsa taxıl səpilir
(Şəki) bax go:rsannığ. – Ho görduğun yer go:rsandıx yeridi
(Çənbərək) kobud. – Yavanıη sapı gorvutdu
(Çənbərək) uşaq oyunu adı. – Gəliη gedəx’ gosallahmındılı oynuyax
(Quba) xışın ucuna keçirilən ucu nazik və iti dəmir. – Məmməd dayi go:- suni itiləmegçün dəmirçiyə gitdi
(Bakı) tövlə
(Bakı) qamçı
(Çənbərək) qanqal kökü. – Boz qanqalın kökünə govux deyillər
(Hamamlı) döyüldükdən sonra taxılın arasında qalan əzilməmiş sünbül. – Gozarı bir yerə tofla, tezədən döyəx’
(Təbriz) tayfa. – Qaçabəyli göbəyi indi təxtəqapı olupdi
(Zəngilan) böyrək. – Həkimlər de:r ki, göbələyində daş var
(Oğuz) bax köbər
(Cəbrayıl) bax göbələx’
(Şuşa) bax god