gilgo:uz getmeg: (Bakı) şıltaqlıq edərək torpaqda eşələnmək. – Uşağa bax a, torpağın içində nə gilgo:uz gedir
(Balakən) evin tavanı
I (Cəlilabad, Daşkəsən) çatlaq (daşda). – Daş gilifinnən yaxşı sınar (Daşkəsən) II (Naxçıvan, Təbriz, Tovuz) çəpərin, hasarın altından keçən kiçik arx
(İsmayıllı) yunun çıxarı. – Gilinədən yaxşı döşək olmaz
(Kəlbəcər) ağac adı. – Gilinzirdən dülyərlər həjətlərə sap qayrıllar
(Qarakilsə) boyca balaca, dolu, kök <adam>
(Quba) mal peyini ilə palçığın qarışığından hazırlanan dayaz qab. – A Həmidə, bu il neçə gillə qeyrəcağsan?
(Bakı) atmaq, tullamaq. – Uşağlar heyətdə gilgilə gillədir
(Tovuz) bax gillətməg. – O bir tikə nədi kin, aηrı gillət gessin
(Zaqatala) kiçik saxsı qab
(Yardımlı) itburnu. – Gillig dərələrdə çox oley
(Cəlilabad) cır qızılgül. – Gilligin çoxli dənələrin (ləçəklərini) gətirdim
(Çənbərək) qırıq, parça. – Suraha bir gilzix’ savın gətdi, paltarı yudu
(Ağdam, Qax, Oğuz, Sabirabad, Şəki, Ucar) bax gəmgə. – Ədə Yunus, gə habı qardaşı gimgə yerinə apar (Şəki)
(Ağcabədi, Bərdə, Cəbrayıl, Şuşa, Tərtər) iri, narın olmayan. – Gimirix’ duzu atallar şorva suyuna, xamır suyuna (Tərtər); – O duzun gimiri:nnən birəz
(Tərtər) irilənmək, böyümək. – Adınanın oğlu gimirix’ləşir
(Cəbrayıl) bax kəmrik. – Ay gimirik, az qənd ye
(Quba) bax gəmgə
(Bakı) yerin otunu təmizləmək üçün ağzı iti alət. – U giozəni bir mənə versən?
(Ağdam, Bakı, Quba, Lənkəran, Kürdəmir) güc, qüvvə. – Qucalmışam, hindi lap girdən düşmüşəm (Quba); – Girim olsaydı, birin sənə çəkərdim (Lənkəran)
(Zəngilan) yaraşıqlı, qəşəng, yaxşı. – Gira:m heyvanı vırdı mayıf elədi
(Bərdə, Cəbrayıl) bax gira:m. – Orda gira:mı yağ var (Bərdə); – Gira:mı taxdanı yondu töx’di orya (Cəbrayıl)
(Bakı, Cəlilabad, Şamaxı) bax gira:m. – Gira:mi qələm itib (Cəlilabad)
(Lənkəran) əskiklik. – Sənə niyə giran gəlir
(Quba, Şamaxı) fürsət, imkan
(Qax) karniz
(Tovuz) su dəyirmanında istifadə olunan alət
(Ağdaş, Qax) bax gircana
I (Cəlilabad) büsbütün, tamamilə. – Gird bisavadıydı keşmişdə hamı II (Lənkəran) balıq toru toxumaq üçün alət
(Oğuz) eni ilə uzunu bərabər kötük. – Nazlının qızı elə kökdü ki, lap girdabankötüyünə oxşıyır
(Daşkəsən) böyük mişar. – Girdabelnən yoğun ağaş kəsəllər
(Qax, Şəki, Zaqatala) bax girdabel. – Girdabılı geti odunu kesax (Şəki)
(Mingəçevir) bax girdabel
(Oğuz) böyük mişar. – Girdannan odun doğruyurux
I (Bakı) böyrək. – Qoynin girdələri ağri:r II (Quba) böyük şüşə qab, banka. – Girdəyə duşab, hər cür şey tükmağ ular III (Cəlilabad) 400 qramlıq çəki
(Lənkəran) çölməkdə (saxsı qab) bişirilən balıq
(Ordubad) böyük mişar
(Meğri, Ordubad) bax girdəbirin
(Bakı, Biləsuvar, Cəlilabad, Kürdəmir, Lənkəran, Masallı, Salyan, Təbriz, Yardımlı, Zərdab) qoz. – Biz qoza girdəkan diyoğ (Yardımlı); – Girdəkanın qa
(Masallı, Salyan) bax girdəkan
(Salyan) girdə, yumru. – Gərmək girdənəg yemişdi
(Dərbənd, Xaçmaz, Qusar) mişarla bir boyda kəsilmiş yoğun odun
I (Bərdə, Bolnisi, Qazax) bax girdim II (Ağdaş, Ağsu, Gədəbəy, Quba, Mingəçevir, Şəmkir) bax girdim. – Bu girdinnərin birin salırdux ocağa axşamacan y
(Zərdab) iri saxsı qab. – Gülsənəm, girdo qalğanı təmizlə
(Salyan) girdə, yumru. – Girdo:ul yemiş yaxçı olar
I (Balakən) təmizlənmiş fındıq anbarı II girə düşmeg: (Bakı) ağır, çətin vəziyyətə düşmək III girə qoymax: (Kürdəmir) tovlamaq, dilə tutmaq
(Bakı) 1. axmaq, səfeh 2. veyil
(Zəngilan) vurnuxmaq. – Sarı toyux sə:rdən bırda girələnir
(Hamamlı, Tovuz) əhəng
(Cəbrayıl) nağd, əldə olan. – Girəvi qoyuf nisyə dalıncan qaçır