(Cəlilabad) cır qızılgül. – Gilligin çoxli dənələrin (ləçəklərini) gətirdim
(Çənbərək) qırıq, parça. – Suraha bir gilzix’ savın gətdi, paltarı yudu
(Ağdam, Qax, Oğuz, Sabirabad, Şəki, Ucar) bax gəmgə. – Ədə Yunus, gə habı qardaşı gimgə yerinə apar (Şəki)
(Ağcabədi, Bərdə, Cəbrayıl, Şuşa, Tərtər) iri, narın olmayan. – Gimirix’ duzu atallar şorva suyuna, xamır suyuna (Tərtər); – O duzun gimiri:nnən birəz
(Tərtər) irilənmək, böyümək. – Adınanın oğlu gimirix’ləşir
(Cəbrayıl) bax kəmrik. – Ay gimirik, az qənd ye
(Quba) bax gəmgə
(Bakı) yerin otunu təmizləmək üçün ağzı iti alət. – U giozəni bir mənə versən?
(Ağdam, Bakı, Quba, Lənkəran, Kürdəmir) güc, qüvvə. – Qucalmışam, hindi lap girdən düşmüşəm (Quba); – Girim olsaydı, birin sənə çəkərdim (Lənkəran)
(Zəngilan) yaraşıqlı, qəşəng, yaxşı. – Gira:m heyvanı vırdı mayıf elədi
(Bərdə, Cəbrayıl) bax gira:m. – Orda gira:mı yağ var (Bərdə); – Gira:mı taxdanı yondu töx’di orya (Cəbrayıl)
(Bakı, Cəlilabad, Şamaxı) bax gira:m. – Gira:mi qələm itib (Cəlilabad)
(Lənkəran) əskiklik. – Sənə niyə giran gəlir
(Quba, Şamaxı) fürsət, imkan
(Qax) karniz
(Tovuz) su dəyirmanında istifadə olunan alət
(Ağdaş, Qax) bax gircana
I (Cəlilabad) büsbütün, tamamilə. – Gird bisavadıydı keşmişdə hamı II (Lənkəran) balıq toru toxumaq üçün alət
(Oğuz) eni ilə uzunu bərabər kötük. – Nazlının qızı elə kökdü ki, lap girdabankötüyünə oxşıyır
(Daşkəsən) böyük mişar. – Girdabelnən yoğun ağaş kəsəllər
(Qax, Şəki, Zaqatala) bax girdabel. – Girdabılı geti odunu kesax (Şəki)
(Mingəçevir) bax girdabel
(Oğuz) böyük mişar. – Girdannan odun doğruyurux
I (Bakı) böyrək. – Qoynin girdələri ağri:r II (Quba) böyük şüşə qab, banka. – Girdəyə duşab, hər cür şey tükmağ ular III (Cəlilabad) 400 qramlıq çəki
(Lənkəran) çölməkdə (saxsı qab) bişirilən balıq
(Ordubad) böyük mişar
(Meğri, Ordubad) bax girdəbirin
(Bakı, Biləsuvar, Cəlilabad, Kürdəmir, Lənkəran, Masallı, Salyan, Təbriz, Yardımlı, Zərdab) qoz. – Biz qoza girdəkan diyoğ (Yardımlı); – Girdəkanın qa
(Masallı, Salyan) bax girdəkan
(Salyan) girdə, yumru. – Gərmək girdənəg yemişdi
(Dərbənd, Xaçmaz, Qusar) mişarla bir boyda kəsilmiş yoğun odun
I (Bərdə, Bolnisi, Qazax) bax girdim II (Ağdaş, Ağsu, Gədəbəy, Quba, Mingəçevir, Şəmkir) bax girdim. – Bu girdinnərin birin salırdux ocağa axşamacan y
(Zərdab) iri saxsı qab. – Gülsənəm, girdo qalğanı təmizlə
(Salyan) girdə, yumru. – Girdo:ul yemiş yaxçı olar
I (Balakən) təmizlənmiş fındıq anbarı II girə düşmeg: (Bakı) ağır, çətin vəziyyətə düşmək III girə qoymax: (Kürdəmir) tovlamaq, dilə tutmaq
(Bakı) 1. axmaq, səfeh 2. veyil
(Zəngilan) vurnuxmaq. – Sarı toyux sə:rdən bırda girələnir
(Hamamlı, Tovuz) əhəng
(Cəbrayıl) nağd, əldə olan. – Girəvi qoyuf nisyə dalıncan qaçır
(Bakı, Kəlbəcər, Kürdəmir, Quba, Şəki) bax giravə. – Diyəsən sənün əlüvə yaxşı girəvə düşüb (Bakı); – Yaxşı girəvə düşütdü, əlq:, nə isdəsən eliyə bil
(Hamamlı) bax giryal. – Girgalı malın boğazına keçirillər, onu da zincirnən axıra bağlıyıllar
(Zəngilan) incitmək, gözümçıxdıya salmaq. – Onnan arvad saxlıyan olmaz, qızı yaman girgəli:r
(Kürdəmir) sancı ◊ Girgi tutmağ – sancı tutmaq, sancılanmaq. – Axşamnan qarnımnan girgi tutıb
(Qax) hanada ipləri nizamlayan alət
(Qarakilsə) arı beçəsi tutmaq üçün balaca səbət
(İmişli, Lənkəran) bax kilkilə
(Biləsuvar, Cəlilabad, Əli Bayramlı, Kəlbəcər) yeddi pud yarımlıq ölçü vahidi
(Kəlbəcər, Qarakilsə) bax girindəy
(Kəlbəcər, Qarakilsə) qaramalı boğazından bağlamaq üçün istifadə edilən yarımdairəvi ağac. – Öküz girindəyi qırıfdı (Kəlbəcər)
(Bakı) sancı. – Qarnımda yaman giringi var