(Gədəbəy, Şərur) ağızbaağız. – Əti qazana ləmələm dolduruf, ona görə də yeri dar oluf, yaxşı pişmef; – İsdəkanı ləmələm dolduruf başına çəx’di (Gədəbə
I (İsmayıllı, Qazax, Meğri, Zəngilan) bax ləmə III. – Ləmidə on tejən var, daha artıx tejənə yer yoxdu, qatığı çalxalamax lazımdı (Qazax) II (İsmayıll
(Salyan) çiy, bişməmiş: – İndi insafsızzar çörəyi ləmiş bişirillər
(Çənbərək, Karvansaray) dənizdən toru çəkmək üçün kəndir. – Ləmkəni çiynimizə salıf toru dənizdən çəkirix’ qırağa (Karvansaray)
ləmlas düşməg: (Bakı) sakitləşmək. – Ağlıyıb-ağlıyıb, so:ra ləmlas tüşdi üşağ
(Kürdəmir) bax ləmbə I. – To:ğ ləmmə murtdu:r
(Salyan) tənbəllik. – Uşağlar ləmməlig eli:r işləmegə
I (Gəncə) böyük ağac yaba. – Sənin on şana samanını mən bir ləmpədə götürürəm II (Ağdaş Gəncə, Qazax, Şamaxı, Şəki) bax lampa
(Quba) lampa altlığı. – Ləmpəni ləmpədana qoy
(Ağdaş, Quba, Şərur) tavana taxta vurmaq. – Öymizi ləmpələməy isdiyirəm (Ağdaş); – Usta üymizi təzədən ləmpələdü (Quba)
(Qazax) bax ləmpələməg. – Məytəvi mən ləmpələmişəm
(Şərur) bax ləmpə I. – Ləmpər saman atmaxçundu
(Şamaxı) qısaayaqlı. – Əhməd ki ləmpidi, bir qarış qıçı var; – Bizim toyuğlarımızın cinsi ləmpidü
(Salyan) bax ləmpi
(Gədəbəy, Tovuz) avaz. – Əmə şayır Cavadın da pis döyü ləmsi
(Meğri) kasıb, yoxsul. – İndi hökümət özü ləmyesirə sa:p durer
I (Gəncə, Göyçay, Quba) bax ləmbə V II (Gəncə, Göyçay, Quba) bax ləmbə III. – Do:şan qaçıf lənbəyə girdi (Gəncə)
(Culfa) bax ləmpə I
(Lənkəran) bacarıqsız
(Ordubad, Şamaxı) bax ləndəhər. – Ramiz ləndəhorun biridi, əlinnən nə gələr?; – Rəhim ləndəhor adamdı (Ordubad)
(Qazax) həddindən artıq iri və səliqəsiz, biçimsiz. – Bu harava çox ləngəho:rdu; – Bu boyda ləngəho:r çualı götüməx’mi olar
I (Qax) bax lengər. – Muxtar kişi bir ləngər xingalı bir dəfədə yiyir II (Ağdaş, Qazax, Mingəçevir, Zaqatala) kəndirbazların öz müvazinətini saxlamaq
(Balakən, Qubadlı, Zaqatala, Zəngəzur) bax lengər
(Culfa, Şərur) taxıla verilən ikinci su. – Bir də onnan so:ra suvarardıx ləngov, yəni orta su (Culfa)
(Ağbaba, Bakı) qırmızı rəngə boyanmış parça. – Ciyim şə:rdən çoxlu lənkə alajax (Ağbaba)
(Göyçay, Qax) bax lampa. – Öyün üsdünə lənpə vurdux
I (Culfa, Naxçıvan) bax lənpə I. – Lənpəri gəti samanı yığax (Naxçıvan) II (Şərur) saman yığmaq üçün ağac yaba
I (Meğri, Ordubad, Zəngilan) bax lap. – Ləpnən tənəkə toxe:rıx (Zəngilan); – Ağacın ləpi soyulur (Ordubad) II (Lənkəran) top
(Lənkəran) top-top oyunu. – Ləp-ləp oyna, amma quzunu da gözdən qoyma; – Gəlün, uşağlar, ləp-ləp oynıyağ
I (Quba) bax ləmbə II II (Gəncə) bax ləmbə III. – Do:şan qaçıf ləpbəyə girdi
(Lənkəran) səliqəsiz, pinti. – Ləpbəlonun sir-sifətinə bax ey; – O lap ləpbəlo uşağdı
(Qax) titrəmək. – Ləpbərrəneysin, ged qalın paltar gey
(Gədəbəy) yastı və dəyirmi daş. – Bu ləpələri hası çaydan tapıfsıη sən?
(Oğuz) dibək. – Ləpədöyən də onun adıdı, dibəx’ də
(Şamaxı) məc. köklükdən yeriyə bilməyən (adam). – Ləpəş adam yavaşyavaş yeriyər
(Ağdaş, Əli Bayramlı, Göyçay, Kürdəmir, Salyan) bax ləmpi. – Ləpi to:ğu tut kəsək (Ağdaş); – Ləpi to:ğ yırğalanayırğalana gedir (Salyan)
I (Gədəbəy, Gəncə, Hamamlı) yastı və dəyirmi daş. – Çaydan bir ətəx’ ləpix’ gətimişəm, gəlin ləpiyatma oynuyax (Gəncə) II (Qax, Ordubad, Şəki) köhnə a
(Gəncə) uşaq oyunu adı. – Uşaxlar ləpix’daş oynuyullar
(Kürdəmir) axsamaq. – Ləpiməg qız üçün pisdi
(Salyan) kök və balaca (toyuq). – Ləpir to:ğu qırğı çalıb apardı
(Qubadlı, Laçın) ağac növü. – Ləpirağacına çıxmax çətindi, tikənnəri adama batır (Qubadlı)
I (Lənkəran) çəkibalığı. – Bu gün bollu ləpiş tutmuşam II (Kürdəmir) bax ləpəş. – Ləpiş adam yeriyə bilməz, dala qalar
(Gəncə) uşaq oyunu adı. – Balaja vaxdı bizim küçədə o qədər ləpiyatma oynamışıx kı
(Qarakilsə) bax ləpix’ I
(Ordubad) beçə arı. – Lər pərvazlanıb uçur
(Çənbərək) sir-sifət. – Qızyetərin lər-ləvini na:sarıdı?
lərgə getməg: (Salyan) yırğalanmaq, ləngərlənmək. – Zəlzələdə öylər lərgə getdi
(Salyan) nərdivan. – Lərtvanı gəti söykə duhara, bana çıxacam
I (Lənkəran) boş. – Zəmbilin ağzını ləs tik II (Yardımlı) sulu yer. – Burə ləs yerdi
(Lənkəran) boşaltmaq. – Qəyiş belivi sıxır, bir əz ləsəlt