yəhərqaş xurcun: (Kürdəmir) yəhərin qaşına keçirilən ikigözlü balaca xurcun. – Yəhərqaş xurcuna əppəg də qoy, yolda acarux ◊ Yəhərqaş həvgə (Bərdə) –
(Dərbənd) əyirmək. – Yuni taraduğ, unnan sura cəhrəynə <cəhrə ilə> yəllədüg uni
(Dərbənd) bax yelpix’. – Cacunun (kirpinin) əti yəlpig azari ulan adama dərmandu
(Qax) dağılmaq, yerlə yeksan olmaq. – Evuv yıxılıp yəmrilsin
(Qax) taxta qırıntısı. – Taxda qetimağa qetmişdim, olmadi, yənşax qetidim
(Dərbənd, Tabasaran) zəlzələ. – Keçən yil yərtərpəmmədən çuxlu əvlər yixildi (Dərbənd)
I (Qazax) gəlmə, yığma, ordan-burdan yığma. – Əzizbəyli kəndi yığamat adamlardı II (Basarkeçər) paltarbiçmə mərasimi
I (Gəncə, Xanlar) tuluq. – Bir yığan qatıxdan bir girvənkə yağ çalxadım (Gəncə) II (Ağdam, Bərdə, Hamamlı, Qazax) samanyığan alət
(Oğuz) nişanlanandan sonra qız evində düzəldilən toyqabağı məclis
(Borçalı, Hamamlı) samanyığan alət vasitəsilə yığmaq, toplamaq. – Samanı bir yerə yığannan yığanne:rdıx (Borçalı); – Samanı yığannan yığınan, tofla tə
(Qubadlı) bax yığan I. – Yığarı yudum qatıx tökəm
(Zəngilan) vergi. – Yüzbaşı yığdı yığmağə:lərdi
(Şəki) ağı. – Yasda yığı diyəllər; – Fatma xala yaxşı yığı diyəndi
(Gədəbəy) taya. – Otu yığına vurdum dünənnəri
(İsmayıllı) vəhşi heyvanların toplandığı yer
I (Çənbərək) israfçı, tələfxərc. – İrvaham əlinə keçəni xarşdıyır, yaman yığınçı adamdı II (Çənbərək) oğru
(Qazax) dəstə ilə. – Vəzir atdıları çölə yığıntama yollor
I (Gədəbəy, Gəncə, Xanlar, Kürdəmir, Mingəçevir, Şəki, Zəngəzur) nehrə çalxamaq üçün bir neçə gün yığılıb saxlanılan qatıq
(Balakən, Zaqatala) sığışmaq. – Habu tax balacədi, bura yığışmanıx (Zaqatala)
(Dərbənd) ağlamaq. – Yasda xatınlar yığlıyədi
(Qax, Şəki, Zaqatala) ağlamaq. – O qız nə yaman yığlıyır? (Şəki)
(Bərdə) 1. müəyyən adamlara maddi yardım etmək məqsədilə toplanmış pul və ya hər hansı şey. – Gəlin, yığma yığax, Əliyə göməy eliyəx’ 2
(Kürdəmir, Quba) şənlik məclisi. – Ay Sədəf, sabah bir bizə gəl, uşağın yığvasidi (Quba)
(Lerik) xəstələnmək
(Dərbənd) bax yəbərməg. – Bir balığ yibərdi; – Büzi işə-üzümə yibərdilər. – Uşağları kəndə yibərədəm; – Apar dayını yibər
(Dərbənd, Tabasaran) bax yığlamağ
(Quba) qızıl bəzək şeyi. – Yixəgülini qabağlar salardılar arvatdar, hindi salmiyədülər
(Qax) bax yü:rgən
(Zaqatala) yeyələmək. – Baltanın ağzı sağ tütüptü, onu yiyovla
(Meğri) hərləmək. – Dilx: az yoğala
(Sabirabad) yaxın. – Qalxoz dirrigi otduğumuz yerdən yoğmağaldı
(Dərbənd, Tabasaran) qatıq. – Sütə çalası vuradig yoğurt olmağa (Dərbənd); – Bir yoğurt satan kişi var (Tabasaran)
(Cəlilabad, Qax, Ordubad, Şərur) dəfə. – Kino verməyə ayda dört yol gəlillər (Şərur); – On yol gəlmişəm (Cəlilabad)
(Lənkəran) 1. yol, səmt, istiqamət 2. qayda. – Bizim gəlin yol-tərəcə bilən dögü
(İmişli) 1. yol, səmt, istiqamət 2. qayda. – Saηa yol-yolağasın öyrədərəm
(Tərtər) bax yol-yolağa. – Yol-yolağın bilsəm, gedərəm
(Cəlilabad, Salyan) cığır, yol. – Uşağ yolağnan gedirdi (Salyan); – So:ra dedilər: “Dörd adam gedməlisüz bı yolağnan qabağa” (Cəlilabad) ◊ Yolağ qoyun
(Sabirabad, Zəngilan) bax yolağ. – Cahanın qapısınnan yolağa var, ordan gəlin (Zəngilan)
(Cəbrayıl, Kəlbəcər) bax yolağ. – Təkə görür ki, ovçu yolaxda duruf (Kəlbəcər)
(Karvansaray) sürüdən geridə qalan arıq qoyun. – Mə:m bir qoyunum yolantaxdı
(Bərdə) yol açma, valideynin ərə getmiş qızının evinə ilk gedişi. – Qızı ərə verənnən so:ra yolaşmıye:dirix’
(Bərdə, İrəvan) yoldüzəldən, asfaltbasan maşın. – Bərdədə yolbasar çoxdan var (Bərdə); – Bu yolbasar çox qıymatdı şeydi (İrəvan)
(Qazax) əl fənəri
(Ağdam, Bakı, Füzuli, Şuşa, Tərtər) uşaq oyunu adı. – Ay uşaxlar, gəlin yoldaşsənikimapardı oynuyax (Tərtər)
(Şuşa) cehiz düzəltmək üçün nişanlı qızın ailəsinin oğlan evindən aldığı pul. – Yolizə mis qazan, simavar, teşd, qaravat, mis abigərdən, mis sapılca,
(İmişli) toy üçün şərtləşmə, qız evi ilə razılaşma. – Gedəllərdi qız evinə yolkəssiyə deyəllərdi: “Bizzən na alacağsan?”
(Gədəbəy, Zəngilan) razılaşmaq, razılığa gəlmək. – Yollaşın, ver gessin, indi heyvan çoxdu (Zəngilan); – Necə yollaşdıη? (Gədəbəy)
I (Çənbərək) dəridən əl ilə yolunmuş yun. – İki dəridən bir kilo yolma çıxdı II (Bakı) biçin. – Gülxa:m, bayır günörtadu, orağu vər mənə gedim yolmıya
(Tovuz) ağıllı
(Gədəbəy, Xanlar, Kəlbəcər, Qazax, Tovuz) yabanı bitki adı. – Yolotu daddı otdu, tişin dərmənidi (Gədəbəy)