sümüdünü sallamax: (Gədəbəy) sımsırığını sallamaq, qaşqabaq tökmək. – Ağız, sümsüdünü sallama, adamın əri hər şey deyər
(Şamaxı) bax sümurkan
(Mingəçevir) bax sümurkan
(Sabirabad, Şamaxı) bax sümurkan
(Ordubad) qamış növü. – Sümüş ayrıdı, gəyən ayrıdı
(Tovuz) dərman bitkisi adı. – Sümüyotu yarıya dərmandı
(Şuşa) yabanı ot adı
(Biləsuvar) yağda qaynadılmış duzsuz pendir. – Sündürməci çörəksiz də yeyəllər
(Qazax) gövdəsinin içərisi boş olan yabanı bitki adı. – Sündürüx’ dağda çox olur
(Şəki) acgözlük, tamahkarlıq ◊ Sünexlix’ eləməx’ – acgözlük eləmək, qarınqululuq eləmək, tamahkarlıq eləmək
(Daşkəsən, Gəncə, Qazax, Tovuz, Şəmkir) 1. alaçıq qurmaq üçün ağac (Gəncə, Qazax, Tovuz, Şəmkir). – Odunun içindən bir sünəçə gətir (Gəncə); – Bu sünə
I (Mingəçevir, Şəki) bax sulu. – Sünəy adamın gözü həmməşə orda-burda olar (Şəki) II (Oğuz) iradəsiz
(İsmayıllı, Qax, Oğuz) bax sulu. – Eldar çox sünək uşaxdır (Oğuz); – O da çox sünəkdi (İsmayıllı)
süng eləməx’: (Qarakilsə, Ordubad) müflisləşdirmək, iflasa uğratmaq, yoxsullaşdırmaq. – Bılar lap məni süng elədi (Ordubad) ◊ Süngə çıxartmaq (Salyan)
süngülan çəx’məx’: (Meğri) qudurğanlıq etmək. – Bı Mırat çox süngülan çəkir ha
(Qazax) dərman bitkisi adı. – Süngürüx’ həkimə lazım olur
(Bərdə, Goranboy) bərbad, darmadağın, dağıdılmış ◊ Süngüsar etməx’ (Şəmkir) – dağıtmaq, bərbad etmək, sıradan çıxarmaq, darmadağın etmək
(Şəmkir) dağıtmaq, bərbad etmək, sıradan çıxartmaq. – Qoyma, inəx’ buraları süngütdü
süngüvat qalmax: (Qazax) xaraba qalmaq. – Səni görüm yurdun süngüvat qalsın
(Tovuz) dəyənin belini möhkəm saxlamaq üçün qoyulan ağac
(Çənbərək) yeməli yabanı bitki adı
(Zəngibasar) kötücədən sonrakı övlad. – Kötücəyi görüfsən, inşallah, süpürgəyi də görəcəx’sən
(Qazax) sir-sifət. – Öyüηüeşiyiηi yağı aparıf, suruna-sincinə no:luf?
(Qazax) sürüşkən. – Sürçək yerdən getsən yıxılarsan
(Göyçay) xörək adı, sıyıq. – Nənəm sürdən bişirdi
(Gəncə) malı ciftləşməyə buraxmaq, ciftləşdirmək. – İnəyi büyün sürdürmüşəm
(Zəngibasar) tərəf. – Onnan keşdi, başdadı indi də ma: sürə qaşma:
(Zaqatala) ovu qovub bərəyə gətirmə ◊ Sürəx’ eləməx’ – ovu qovub bərəyə gətirmək. – Bu gün sürəy elədin, üç donuz ovladıq
I (Borçalı, Qazax, Yevlax) cıdır. – Atı sürəyə qo:rdular (Borçalı); – Atdarımız sürəkdə qaçırdı (Yevlax) II (Daşkəsən, Qazax) bax sürəg (Qazax) ◊ Sürə
(Daşkəsən) ovu qovub bərəyə gətirən. – Sürəx’çi sürəyi marıxda durmuş oyçunun üsdünə qovey
(Qax, Mingəçevir, Şəki) bax sülfüllü. – Bi qazan sürfüllü bişitdirif ça:rıcam sizi (Şəki)
(Qax, Zaqatala) rəndə
(Çənbərək) anormal. – Sürğüvət adama eytivar olumu?
(Qazax) icazəsiz, birbaşa içəri daxil olma, bir yerə soxulma
(Qazax) icazəsiz, bir başa içəri daxil olma, bir yerə soxulma. – Sürhaylama soxulur içəri
(Qax) xörək adı
(Qax) bax sülfüllü
I (Lənkəran) ləpə, dalğa. – Də:zdə süriş olanda çimə bilmiruğ II (Lənkəran) sum ◊ Süriş etmək (Lənkəran) – şumlamaq
I (Gəncə) quş dəstəsi. – Sığırçının sürməsinə bir bax II (Ağdaş, Ordubad) cəftə. – Qapının sürməsin vur (Ordubad) III (Basarkeçər, Cəbrayıl) damın üst
I (Borçalı, İmişli, Qazax, Zəngilan) sürgün etmək. – Şah munu sürdü (Borçalı) II (Gəncə, Mingəçevir, Zəngilan) dibindən düşmək (dırnağa aiddir)
(Qax) sırsıra
(Salyan) keyfiyyətsiz, başdansovdu ◊ Sürtməkəmənçə eləmək – başdansovdu eləmək. – Usda duharı sürtməkəmənçə eliyib getdi
(Ağdam) uşaq oyunu adı
(Gədəbəy) bax sertov
(Mingəçevir) daima, hər vaxt
(İsmayıllı, Şamaxı) bax siruzə. – Bizim süruzə gün qonağımız olur, bir gün boş qalmır (İsmayıllı)
(Gədəbəy) bax sırığ. – Sürüğü ma: saηa alma salem ağaşdan
(Laçın) yemək adı (yağ, qatıq və doğranmış çörək qarışığından hazırlanır). – Mən çox sürün yiyənəm
(Dərbənd) yelləncək. – Qızlar sürünçağda oynuyadi <yellənir>