сущ. мед. димедрол (ахварин ва аллергиядин дарман).
[ər.] сущ. дин; islam dini ислам дин; // диндин; ** dindən-dondan çıxmaq галатун, жазан хьун.
сущ. 1. дин-иман, дин, мезгьеб; 2. пер. дин-иман; виридалайни сейли (азиз, рикӀиз мукьва) тир затӀунин гьакъинда
кил. dənab.
[ər.] сущ. динар (1. ист. Мукьвал тир РагъэкъечӀдай патан бязи уьлквейра къизил пул; // куьлуь пул (Иранда): 2
прил. динж (1. масад нарагьат тийир, масадаз азият тагур, анжах вичин краралди машгъул тир; секин, эпсин, ислягь (мес
кил. dinc 1).
прил. динжвал авуниз, ял ягъуниз, регьят хьуниз, эпсин (секин) хьуниз имкан гудай; эпсинардай, секинардай
сущ. ял ягъун, динжвал авун (къачун).
гл. 1. ял ягъун; ял акьадарун, юргъунвал аладарун; динжвал къачун (авун), регьятвалун; 2. динж хьун, регьят хьун; секин хьун
прил. ял ягъун течир, динжвал течир, регьятвал течир.
гл. 1. динжарун, секинарун, регьятарун; uşaqları dincəltmək аялар динжарун; 2. ял ягъиз тун (гун), динжарун (мес
məch. ял ягъун патал тунваз хьун (ччил цун тавуна).
гл. ял ягъиз тун, цун тавуна тун (ччил).
гл. динж хьун, секин хьун.
сущ. динжвал (1. регьятвал, секинвал, ял ягъун; 2. ислягьвал, архайинвал; динж (ислягь) тир везият); dinclik bilməmək динжвал (регьятвал) чир тахьун,
сущ. диндар, муъмин (кас).
сущ. диндарвал, Аллагьдал ва диндал чӀалахъвал.
[ər. din və fars. ...dar] кил. dinçi; dindar adam диндар кас.
нареч. диндардаказ, муъминдаказ.
кил. dinçilik.
сущ. са диндиз къуллугъ ийизвай ксарикай гьар сад; масадахъ галаз са дин гвай (кас).
сущ. са диндиз талукьвал, са диндиз къуллугъ авун.
məch. суал-жаваб (силис) авунваз хьун.
сущ. силис, суал-жаваб.
гл. 1. рахурун, луькӀуьрун, лугьуз тун; // пер. кинар авун, тавазивалун; 2. пер. ваниз тун, ягъун (мес
сущ. динг (прунз гатадай); ayaq dingi кӀвачин динг; ding döymək динг гатун; əl dinqi гъилин динг, такӀв
сущ. нугъ. 1. динге, кьакьан чка; 2. кким (ял ягъун, ихтилатун патал жемят кӀватӀ жедай чка).
сущ. нугъ. кьилин ппек (дишегьлийрин).
сущ. бот. штил, къелем.
[ər.] прил. диндин; диндиз талукь; диндихъ галаз алакъалу тир (мес. адетар, махар).
1. кил. dinmək 1); 2. dinib-danışmamaq инк. рахун тавун, луькӀуьн тавун, куьтӀни тавун, чуькьни тавун, са гафни талгьун, кисун
сущ. кьев, чӀул (къвалар янвай чукьван).
гл. 1. рахун, луькӀуьнун, гаф лугьун; 2. рахун (пер.), ван атун, ван хьун, ванун; 3. хъел атун, куьтӀун, чуькьун, гаф лугьун, кефиник хкӀун
сущ. рахун тавун, луькӀуьн тавун, куьтӀ тавун, кисун.
[ər. din və fars. ...pərəst] прил., сущ. куьгьн. динперес (кил. dinçi).
сущ. динпересвал (кил. dinçilik).
[ər. din və fars. ...pərvər] прил. кил. dinpərəst.
кил. dinpərəstlik.
прил. сущ. динсуз (1. гьич са диндални чӀалахъ тушир, дин гвачир (кас); атеист; 2. пер. зар. къансар, регьимсуз, мергьяметсуз, инсафсуз кас)
сущ. динсузвал (гьич са диндални чӀалахъ тахьун, са диндизни къуллугъ тавун); атеиствал.
прил. 1. викӀегь, гумрагь, къеврагь, дирибаш; // пер. чандик цӀвегь кумай (мес. кьуьзек); 2. кил. diri 2)
[fr. əsli yun.] диплом.
дипломант (дипломдин кӀвалах кхьизвай студент).
прил. диплом авай (гвай), диплом къачунвай.
прил. диплом авачир (гвачир).
кил. dirrik².
dirabi papaq куьгьн. драпдин бармак (итимрин).
рах. кил. dirçəlmək.
сущ. кӀвачел акьалтун, ччан атун, диривал акатун, инкишаф авун, вилик финиф; вилик финифин процесс.