прил. гъил ахъа, жумарт, заха; əliaçıq adamın ürəyi də açıq olar. Ata. sözü гъил ахъа касдин рикӀни ахъа жеда
сущ. гъил ахъавал, захавал, жумартвал.
прил. 1. гъил залан, къуватлу, гужлу; 2. пер. гъил залан, гъил туькӀуьн тийир.
сущ. мусурман тарикъатрикай садан тӀвар ва ва гьа тарикъатдикай тир кас.
прил. гъил агъада авай, кесиб; əliaşağı olmaq гъил агъада хьун.
сущ. гъил агъада авай касдин гьал; гъил агъада хьун, кесибвал.
прил. 1. гъилер кутӀуннавай (мес. дустагъ); 2. пер. гьар жуьре гьерекатдин имканрикай магьрум.
1. прил. гъил ичӀи; кесиб, юхсул, гьич са затӀни авачир; фагъир; // гъиле са затӀни авачир, са затӀни гвачир; 2
сущ. 1. гъил ичӀивал, кесибвал, юхсулвал, фагъирвал, гьич са затӀни тахьун; 2. кӀвалах авачирвал, бейкарвал; аваравал
нареч. 1. гъил ацӀана, гъиле гзаф затӀар аваз, затӀар гваз; 2. пер. агалкьунралди, варлу хьанвай гьалда
прил. гъил квай, дуьз тушир, михьи тушир, фирсет гьатайла чуьнуьхдай; угъри; // сущ. гъил квайди, угъри
сущ. гъил квай, дуьзгуьн (михьи) тушир касдин гьал; угъривал, чуьнуьхун.
[ər. əsli qəd. yəh.] элиф (1. араб хафалагдин сад лагьай хафунин тӀвар(آ); 2. пер. дуьз, тик, шах; əlifdən başlamaq элифдилай авалун, лап кьилелай (эв
[yun.] элиф, олифа; // элифдин (мес. гъери).
нареч. рах. куьгьн. гьелбетда, мутӀлакь, шаксуз.
[ər.] сущ. 1. алфавит, хафалаг; ləzgi əltifbası лезги хафалаг; // хафалагдин, алфавитдин; əlifba sırası хафалагдин цӀиргъ; 2
кил. əlifba.
прил. гъили кьадай, бахтуни гъидай, гьамиша тухудай (къумарал ва мс. къугъунра).
прил. рах. гъиле пул гьат тийир; юхсул, фагъир.
прил. яракьдал хъсан ядай, ягъуниз магьир.
прил. гъил хци, гъилерик звар квай, йигиндаказ кӀвалахдай; цицӀи, зиринг.
сущ. зоол. чӀуран цӀегь, суван цӀегь, вагьши цӀегь (миргин жинсиникай).
сущ. рах. (гъиле) пул авачир, юхсул.
сущ. рах. юхсулвал, пул тахьун.
1. прил. гьилерал пихер алай, гъилин кӀвалахдалди машгъул тир; 2. сущ. пер. кӀвалахдар, зегьметкеш.
прил. 1. гъиле къамчи авай, къамчи гвай; 2. пер. къансар, залум, зулумкар.
прил. гъилерал къандалар (ракьар) алай, гъилериз къандал янвай; // дустагъ, есир.
прил., сущ. гъилер ивидай кьацӀанвай, инсанар ядай (рекьидай) тахсиркар; къатил, жани.
сущ., прил. инвалид; набут, шикест; müharibə əlilləri дяведин инвалидар.
сущ. инвалидвал, инвалид касдин гьал ва везият.
нареч. рах. 1. гзаф тадиз, фад, чукуна; 2. дарда, четин везиятда.
кил. əlyetməz.
прил. аял гвай (мес. дишегьли).
прил. рах. 1. гъил яргъи, масадан затӀуна вил твадай; гъил квай, чуьнуьхуниз майилвал авай; 2. масабур гатадай, инжиклу ийидай; 3
сущ. гъил яргъи касдин хесет (гьерекат); чуьнуьхуниз майилвал; əliuzunluq etmək масадан затӀуниз гъил яргъи авун, ам гъилик ийиз (къачуз, вичинди ийиз
нареч. гъил ичӀиз, кьецӀил гъилеривди, яракь гвачиз.
прил. рах. пул (мая) тӀимил авай, кесиб.
прил. гъил кьезил, гъил туькӀуьдай (кутугдай).
сущ. гъил къезилвал.
[ər.] сущ. алхимия (юкьван виш йисара гьакӀан металлар багьа металлриз, къизилдиз, гимишдиз элкъуьрдай рехъ жугъуриз алахъай тапан чӀуру илим)
сущ. алхимик (виликра: алхимиядалди машгъул хьайи кас).
сущ. рах. бицил, афтафа; // əlqabına çıxmaq къециз фин, кӀвачин рекьиз фин.
[ər.] ара гаф. са гафуналди, куьрелди.
[ər.] ара гаф, клас. кил. əlqərəz.
сущ. 1. гъилин къуш, гъилив вердишнавай къуш; // гъуьрчен къуш; 2. пер. рах. зар. гьамиша къужахда кьаз вердишнавай, харуз хвенвай аял
[ər.] кил. allaf.
[ər.] прил., сущ. 1. гзаф чидай, гьар са илим чидай (кас); 2. пер. тапан алим, тупӀал алим; 3. пер. биж, амалдар
сущ. вичи-вич алим хьиз, чирвилес хьиз къалурун (тухун).
прил. рах. дуьз тушир, ихтибар ийиз тежер, гьарамзада, гьиллебаз, амалдар, женжел, вичин гафунал акъваз тийир
сущ. нугъ. къван, раг; ** başına əlləmə düşsün къаргъ. кьилел къван аватуй.