прил. гзаф элуькьдай, алаз-алачиз амп ийидай (кицӀин гьакъинда).
сущ. мандав (бязи гьайванрин, мес. лавардин далудал жедай); ikihürgüclü dəvə кьве мандав алай лавар (деве)
сущ. гьуьрият (азадвал) кӀанивал (кӀан хьун).
гл. кил. hürkütmək.
кил. ürkək.
кил. ürkəklik.
гл. кухунун, кичӀе хьун, кухун хьун (мес. къушар, гьайванар).
сущ. кичӀ, кичӀевал, кухунун.
гл. кухунун, кичӀе хьун, кухун хьун (гзафбур санал).
гл. кухунарун, кухун хьуниз, кичӀе хьуниз себеб хьун (мес. хпер); куьчӀуьрарун.
гл. 1. элуькьун (мес. сикӀ, кицӀ); амп авун, ампун, кьун (кицӀи); 2. пер. луькӀуьнун, явадаказ рахун
[ər.] прил. азад, ада; hürr olmaq азад хьун, ада хьун, зулумдикай хкатун, азадвилиз акъатун.
[ər.] сущ. гьуьрият, азадвал, адавал.
[ər. hüriyyət və fars. ...pərəst] кил. azadlıqsevən.
прил. hüriyyətpərvərlik.
[ər. hüriyyət və fars. ...pərvər] кил. azadlıqsevər.
[ər. “hərf” söz. cəmi] сущ. клас. гьарфар, хафар, элифар.
[ər. “hüruf” söz. cəmi] сущ. гьарфар, хафалаг, алфавит.
[ər.] сущ. гьуьруфи, гьуьруфивилин терикьатдин (мезгьебдин) терефдар.
сущ. гьуьруфивал (ХIV виш йисара Азербайжанда арадал атай тарикьат).
сущ. амп, амп авунин, элуькьунин ван (кицӀин, сикӀрен ва мс.).
qarş. ван-ванце туна элуькьун, ампун (гзафбуру санал, вирида санал).
[ər.] сущ. гьуьсейни (Азербайжандин классик мугъамрикай садан тӀвар).
[ər.] сущ. 1. гуьзелвал, жамал; 2. пер. лезет, дад.
[ər.] сущ. хъсан, хуш рафтар; хушдиз кьабулун; hüsn-rəğbət bəsləmək хъсандиз, хушдиз кьабулун, гьуьрмет авун; hüsn-rəğbətini qazanmaq хъсан амалралди
[ər.] сущ. гуьзел, михьи, иер хатӀ (кхьинар); хатӀунин (кхьинрин) гуьзелвал; hüsnxət dərsi сифтегьан классра ученикриз гьахьтин иер кхьинар чирдай тар
[ər.] сущ. 1. гъам, гъусса; 2. hüznlə нареч. гъамлу яз, сугъулвилелди.
прил. 1. гъамлу; гъамуни кьунвай; 2. рикӀ сугъулардай, сугъулвал квай, гъамлу (мес. мани).
hüzr yeri гьузуьрдин чка, кьейи чка, тазият; кил. üzr (üzr yeri).
[ər.] сущ. клас.1. вилик пад; // hüzur(u)na къвалав, патав, вилик; hüzuruna çağırmaq къвалав эверун; hüzuruna getmək къвалав фин; 2
XA-XA-XA межд. ха-ха, ха-ха-ха, хъуьруьн (ван алаз, гьарайна).
[fars.] сущ. клас. 1. ахвар; 2. пер. авамвал, буьндуьгуьрвал.
[fars.] сущ. кил. xədim 1); xacə eləmək кил. xədim (xədim) eləmək.
[fars.] сущ. куьгьн. сирих алай эфенди, фекьи, мулла, сейид.
сущ. куьгьн. виликра гьеремханада авай дишегьлийриз назарат ийидай хедимрин (ахта авунвай итимрин) чӀехиди (кьил)
сущ. 1. хаш, хач; (boynundan) xaç asmaq, (boynuna) xaç salmaq (гарданда) хаш ттун, (гардандиз) хаш вегьин, (гардандай) хаш куьрсарун, элкъвена христиа
сущ. хаш цик кутун, хаш це ттун (христиан диндин мярекатрикай садан тӀвар); xaçaçuran bayramı хаш це твадай сувар
сущ. бот. хашуниз ухшар пеш (цуьк) гъидай набататрин хзан (мес. келем, турп, цӀуьлуьк ва мсб.).
гл. хашунин це тунин мярекат кьилиз акъудуналди христиан авун, христианвилик кутун (аял ва я маса христиан дин кьабулзавай кас)
прил. 1. (гарданда) хаш авай (мес. кешиш); 2. сущ. ист. Селиб дявейра иштирак авур рытсарвилин формадал хашдин лишан алай кас
сущ. ист. кил. xaçlı 2).
сущ. хашпара, христиан.
прил. хаш хьтин, хашдиз ухшар, хаш формада авай (мес. лишан, рехъ).
сущ. хаш хьтин, хашдиз ухшар, хашдин формада авай затӀунин гьал (акун).
[ər.] сущ. 1. куьгьн. къуллугъ (хидмет) ийидайди, къуллугъчи (хидметчи); 2. са кардал (кӀвалахдал) вичи-вич къалурнавай, къуллугъар (хидметар) авай (а
сущ. хидметчи дишегьли, къуллугъчи дишегьли.
сущ. хидметчивал, къуллугъчивал.
[fars.] клас. кӀантӀа, кӀандатӀа.
[fars.] сущ. хагьиш, тавакъу, рижа; кӀани затӀ, мурад, тӀалаб; xahiş etmək (eləmək) хагьиш авун, тавакъу авун, рижа авун, кӀан хьун
нареч. хагьиш тавуна, вичин разивилелди.