прил. гъал хьтин, гъалуниз ухшар.
[ər.] сущ. ирад, айиб, синих, нукьсан; irad eləmək (tutmaq, saymaq) ирад авун (кьун), нукьсан кьун, айибар (кимивилер, нукьсанар) лугьун
[ər.] сущ. лугьун, рахун, луькӀуьнун; // irad eləmək (etmək) лугьун.
прил. ирад кьадай, ирад (нукьсан) кьунал рикӀ алай (мес. кас).
прил. ирад кьадай, гьар са затӀуникай нукьсан (айиб) жугъуриз алахъдай.
сущ. гьар са затӀуникай нукьсан (айиб) жугъуриз алахъун.
[ər.] сущ. 1. сяйи, жегьт, гъейрат; руьгь (пер.); iradə zəifliyi руьгьдин ажузвал (зайифвал); 2. мурад, кӀани затӀ (кар), тӀалаб; ният, къаст; iradəsi
[ər.] сущ. къастунал кӀеви, мягькем характер авай.
сущ. къастунал кӀеви тушир, вичин ихтияр вичив гвачир, къетӀивал авачир, буш къилихдин, руьгьдиз ажуз (зайиф)
сущ. руьгьдиз ажуз касдин гьал; руьгьдиз ажузвал (зайифвал), характердин зайифвал, къетӀивал тахьун.
[ər.] клас. мурад, кӀанивал, рикӀяй тир разивал; öz iradəti ilə вичин разивилелди.
прил. са нукьсанни (айибни, синихни) квачир (мес. кар, кас).
сущ. нукьсан (айиб, синих) тахьун.
1. нареч. яргъал; яргъаз; iraq durmaq яргъал акъвазун; iraq düşmək яргъаз хьун, яргъаз акъатун, къакъатун, яргъа хьун; iraq eləmək яргъаз авун, яргъаз
гл. яргъа(з) авун, яргъазун; яргъаз къакъудун.
прил. яргъа(з) хьун; яргъаз къекъечӀун.
сущ. яргъалвал, яргъа (аваз) хьунухь, яргъал алаз хьунухь.
прил., сущ. иранви.
[fars.] сущ. ираншуьнас (ирандин чӀалар ва культура чирдай специалист, алим).
сущ. ираншуьнасвал (Ирандин чӀалар ва культура чирдай илимрин кӀватӀал; Ирандин филология).
сущ. зоол. лекьенрин дестедикай вагьши гьайван.
рах. кил. riçal.
сущ. нугъ. кӀалуб; zərgər irçəyi заргардин кӀалуб.
гл. нугъ. михьун, арутун (мес. техил).
нареч. 1. вилик; виликди, вили-вилик; irəli sürmək вилик гьалун; 2. вилик, эвел; фад; beş il bundan irəli вад йис идалай вилик; irəli düşmək вилик ака
нареч. 1. вилик-кьулухъ; 2. эвел-эхир; ** irəlisini-gerisini düşünmək (işin və s.-nin) вилик-кьулухъ фагьумун (са кардин ва мс
нареч. вилик; кӀвенкӀве, сифте.
нареч. виликамаз, эвелдай.
нареч. 1. вилик квай; 2. къвезвай, нубатдин.
нареч. 1. виликай, вилик патай; 2. виликамаз (мес. хабар гун).
прил. виликан, (идалай) эвел хьайи, эвелан; (хьана) алатай.
гл. 1. вилик гьерекат авун, вилик фин, фин; 2. вилик фин, инкишаф авун, агалкьунар къазанмишун.
гл. 1. вилик авун, алай чкадилай са кьадар вилик атӀумарун, вилик чӀугун, вилик ялун (мес. диван); 2
суш. вилик финиф; инкишаф авун, агалкьунар.
сущ. вилик хьунухь, вилик финиф, виликвал (са кардал); кӀвенкӀвечивал.
[ər.] сущ. ирем (фолькл. “женнет” манада).
сущ. чилелай тӀимил кьакьан чка; тик чка, ппел (гъвечӀи).
нугъ. кил. anac 1).
İRƏŞT сущ. шуькӀуь еб (балкӀандин кьилик кутундай).
[ər.] сущ. 1. чирвал, билиг, малумат; кӀелунин нетижада гьасил хьайи камилвал; хабардар хьунухь, ччир хьунухь; 2
сущ. акьалай ттинидин кӀвалакӀар тӀанурдиз ягъун патал алат.
прил. такӀан.
прил. 1. ири, еке; iri alma ири ич; iri balıq ири гъед; 2. чӀехи; гегьенш, генг (мес. зал, гьаят); 3
прил. ири-куьлуь, гьар жуьредин.
прил. кьил еке, еке (ири) кьил квай.
сущ. еке кьил квай касдин ва я гьайвандин гьал; кьил еке хьун.
прил. еке жендек алай, жендек (беден) еке.
прил. нер еке, еке нер квай.
прил. крчар еке, еке крчар алай (мес. гамиш).
прил. гзаф еке, са кьадар еке (мес. къван, ттар).