[ər. qənaət və fars. bəxş] прил. рази жедай, рази амукьдай; рази ийидай.
прил. 1. мадара ийидай, гьар са затӀуниз къенят ийидай, тӀимилдал бесардай; къеняткар; 2. менфятлу, хийирлу
сущ. къеняткарвал, мадара авун, мадаравал.
прил., сущ. мадара ийидай, къенят ийидай, алаз-алачиз серф тийир; тӀимилдаз мадара ийидай, тӀимилдал бесардай (кас); мадарачи, къеняткар
сущ. мадара (къенят) авун, артух серф тавун; тӀимилдаз мадара авун, тӀимилдал бесарун; мадарачивал, къеняткарвал
[ər. qənaət və fars. ...kar] прил. мадара ийидай, къенят ийидай, мадаравилелди серф ийидай, мадаравилелди кьил хуьдай; къеняткар
[ər. qənaət və fars. ...anə] нареч. къеняткарвилелди, мадаравилелди.
сущ. къеняткарвал, мадара (къенят) авун; мадаравилелди серф авун, кьил хуьн.
прил. рази ийидай; рази жедай, рази амукьдай (мес. жаваб).
сущ. рази амукьун; рази хьунухь, чӀалахъ хьунухь.
гл. рази авун; таъмин авун, чӀалахъарун.
гл. 1. рази хьун, рази амукьун; тӀимилдал рази хьун; 2. тӀимилдал бесрун.
прил. 1. къенят гудай; бес жедай; 2. тӀимилдал рази жедай.
сущ. къенят авун, мадара авун; тӀимилдал рази хьун.
прил. мадара (къенят) тийир, мадаравал течир; исрафчи.
сущ. мадара (къенят) тавун; исрафчивал.
сущ. чӀехи кӀир, къармах (тукӀур гьайван куьрсарун патал).
сущ. нугъ. вацӀун къван, кьерен къван. куьчеда твадай къван.
сущ. рах. женжел, энгел, хата; ** (içindən) qənbərqulu çıxmaq кардай кар акъатун, хата акъатун, хушуниз текъвер са кар акъатун
сущ. нугъ. вацӀун къван ттунвай чка.
[ər.] сущ. 1. къенд, шекер; 2. пер. гзаф верцӀи (ширин) затӀ.
[ər. qənd və fars. ab] сущ. 1. шуьрбет (шекер акадарнавай яд); 2. пер. гзаф верцӀи (ширин) затӀ.
[ər. qənd və fars. abi] прил. шуьрбет квай, ширин, ширин затӀар кутунвай.
[ər. qənd və fars. ...dan] сущ. кил. qəndqabı.
кил. qənddoğrayan.
сущ. къенд хадай (шекер куьткуьндай) хех.
[ər.] сущ. куьрсдай лампа.
прил. куьрсдай лампаяр авай, лампаяр куьрснавай.
сущ. шекердан (къенд твадай къаб).
[əsli fr.] куьгьн. канапе, тахт, диван.
[ər.] куьгьн. варлу, девлетлу.
[ər.] сущ. душман; qənim kəsilmək, qənimi olmaq душман хьун, вагьтедай фин, вилин цӀай хьун, жуван (вичин) гуж къалурун; qənim olmaq дин
[ər.] сущ. 1. дяведа душмандивай къачур (гъиле гьатай) гьар жуьре затӀар; гъиле гьатайди; 2. дуьшуьшдай гъиле гьатай, мад гъилиз техкъвер хьтин, жагъа
сущ. гъиле гьатай фирсетдикай менфят къачуна са затӀ къакъудиз алахъдай, жуьреба-жуьре рекьералди вичин кӀвалахдикай анжах вичин хийир патал, алакьзам
сущ. гъиле гьатай фирсетдикай менфят къачуна са затӀ къакъудиз алахъун, жуьреба-жуьре рекьералди вичин кӀвалахдикай анжах вичин хийир патал, алакьзама
сущ. рах. тай, барабар.
сущ. рах. тай-барабар авачир.
сущ. къендиникай авур гьар жуьре недай ширин затӀар, ширинлухар; // гьахьтин ширинлухар гьазурдай (мес
сущ. ширинлухар гьазурдай кас (кил. qənnadı).
сущ. ширинлухар гьазурдай касдин пеше, сенят (кил. qənnadı).
сущ. къаншар, къарши тереф, вилик пад; qənşər gəlmək къаншардиз атун, ччин-ччинал гьалтун, дуьшуьш хьун
гл. къаншардиз экъечӀун, вилик экъечӀун, къаршиламишун.
сущ. хуруган.
[rus. копейка] сущ. кепек (манатдин лап гъвечӀи пай); ** qəpiyə güllə atmaq кепекдиз гуьлле вегьин, пул авачиз хьун; bir qəpiyə dəyməz кепекдик квачир
нареч. кепек-кепек, кепекралди, са кепек-са кепек.
сущ. кепек-къуруш, куьлуь пул, тӀимил (жизви) пул, кепекар.
сущ. са кепек къимет авай; bir qəpiklik са кепекдин, къимет авачир, жизви затӀунин гьакъинда.
сущ. рах. кепекда вил ттун, кепекпересвал, пулпересвал; мискьивал.