сущ. хуьс. ем (алафар) куьткуьндай машин.
гл. 1. тӀуьн; çörək yemək фу тӀуьн; 2. сущ. тӀуьн, фу, тӀям, къафун, хуьрек; günorta yeməyi нисинин тӀуьн (нисинихъ недай затӀ); yemək masası (stolu)
1. сущ. тӀуьн-хъун; недай ва хъвадай затӀар; 2. кил. yeyib-içmək.
сущ. столова; fəhlə yeməkxanası фялейрин столова; // столовадин.
прил. 1. нез жедай, тӀуьниз виже къведай; недай; // дадлу, лезетлу; 2. пер. рикӀиз кӀани, хуш(униз) къведай
сущ. нен тийирвал, тӀуьниз (недай) гьевес тахьун; иштягьсузвал.
сущ. 1. хелер, гатун хали; // хелердин (мес. цил); 2. гьар жуьре емишар (кьуру ва мс.); кьурурнавай цпицӀар, кишмиш
сущ. ини; инид(ин) ттар (кул); qara (qırmızı) yemişan чӀулав (яру) инияр; // инидин; инид таран; yemişan tikanı инидин цаз
сущ. инид ттарар гзаф экъечӀнавай чка, инид валар, инид гапӀал.
сущ. 1. хелерар маса гудай ва я хелерар хъсандиз чидай кас; 2. емишар кьурурдай ва я кьуру емишар маса гудай кас
прил. 1. хелерар авай (мес. сал); 2. емишар авай.
сущ. 1. хелеррин сал, хелерар цанвай (экъечӀнавай) чка; 2. емишар куьрсна хуьдай чка; 3. емишар эцигдай къаб, емишрин къаб
сущ. хуьс. ем (куьткуьннавай гьар жуьредин алафар) акадардай машин.
f.is. кил. yemləmək.
гл. 1. ем гун; алафар гун; ем (векь, ттвар ва мс.) нез тун (гьайванрив, къушарив); 2. чиляй экъечӀдай затӀариз (набататриз) хъурт, фит ва мс
məch. ем (алафар, векь, ттвар ва мс.) ганваз хьун.
кил. yemləmək.
məch. ем (алафар, ттвар ва мс.) ганваз хьун.
icb. ем (алафар, ттвар) гуз тун (гьайванриз, къушариз).
прил., сущ. ем (алафар) гудай(ди), гьайванриз ем (алафар) гудай (кас).
прил. ем авай.
сущ. бот. никӀера, чӀурара экъечӀдай, гуьтӀуь ва яргъи пешер жедай, нек галай, нез жедай гзаф йисарин са хъач
сущ. емдин къаб, гьайванрин ем (алафар) гудай кьватӀи.
прил. емдин; ем патал ччара авунвай (хвенвай), ем патал тир (мес. ттвар); ем жедай (мес. чугъундур).
сущ. гзаф хъач экъечӀнавай чка (кил. yemlik¹).
сущ. хуьс. гьайванрин ем чурун патал машин.
прил. нугъ. кьецӀи, кьечӀи.
гл. нугъ. кьецӀивал авун, кьецӀивалун.
1. прил. ем (алафар) авачир; гишин; 2. нареч. ем авачиз, гишинз.
сущ. ем (алафар) авачирвал (тахьунухь), гишила амукьун, гишила тун (гьайван).
гл. къадим. пӀиш хьун, илис хьун, шупӀ хьун (мес. емиш, ппек).
гл. къадим. шупӀун, илисун, чуькьуьн, пӀишун.
кил. endirmək.
нареч. мад; мадни; // тикрар, цӀийи кьилелай; // гьа са къайдада, эвелан хьиз; // гьар гьикӀ хьайитӀани; // гьа сад хьиз, гьа са жуьре
сущ. пекинин хел; хилен агъуз пай (кӀуф).
сущ. этногр. енге (свас яз тухузвай рушан къвалав гваз чамран кӀвализ фидай дишегьли); yengə yolu, yengə payı этногр
сущ. зоол. гьуьлуьн пахлахан, краб; // крабдин.
этногр. 1. сущ. енгевал (енгевиле физвай дишегьлидин кӀвалах, везифа); 2. прил. енгевилин, енгедиз талукь (махсус)
1. (“yeni”nin qədim forması); кил. yeni ; 2. къведай йис(уз).
нареч. цӀийиз, тӀимил эвел.
кил. yeniyetmə.
прил. 1. цӀийи; yeni paltar цӀийи пек; yeni direktor цӀийи директор; yeni məna цӀийи мана; yeni qayda цӀийи къайда; 2
1. прил. цӀийи-цӀийи; yeni-yeni adamlar цӀийи-цӀийи инсанар; 2. нареч. цӀийиз-цӀийиз, са тӀимил вилик, гила-гила
1. нареч. цӀийиз, тӀимил кьван вилик; исятда хьиз, гила хьиз; цӀийиз-цӀийиз, гила-гила; 2. прил. цӀийи
нареч. цӀийиз-цӀийиз.
кил. yenilikçi.
кил. yenilikçilik.
нареч. цӀийи кьилелай, цӀийи-цикӀелай, тикрар.
f.is. кил. yeniləmək.
гл. 1. цӀийи авун, дегишрун, цӀийидалди эвезун; 2. цийи кьилелай авун, цӀийи-цикӀелай авун, тикрар авун