[ing. adam adından] хулиган, хулиганвал ийидай кас.
сущ. хулиганвал.
[ər.] прил. хумар (1. хумар хьайи, авахьзавай (вилер, килигун); 2. кефлувал, мествал; xumar olmaq хумар хьун, кефлу хьун, мест хьун)
нареч. хумар-хумар, назлу-назлу.
прил. хумар вилер авай, вилер хумар тир.
гл. хумар авун, мест авун, бейгьуш авун, кефли авун.
гл. 1. хумар хьун, мест хьун, кефли хьун; // авахьун (вилер); 2. пер. лезет къачун, зевкь къачун.
сущ. хумарвал, мествал, кефливал; кефли (мест) касдин гьал.
[fars.] прил. 1. къансар, залум, иви хъвадай, ивидивай тух тежер, ивидихъ къаних, жаллатӀ; вагьши, нахчир; 2
сущ. къансарвал, залумвал, жаллатӀвал, регьимсузвал, вагьшивал, нахчирвал, иви хъун.
[ər.] сущ. 1. хурафат, мавгьумат; 2. пер. гьакӀан махар, авачир затӀар, ттапарар.
[fars.] прил. клас. 1. наздалди, назлу-назлу, наз гуз-наз гуз, назани хьиз, чӀагана къекъведай; // xuraman olmaq наз гуз-наз гуз (назлу-назлу, назани
нареч. наз гуз-наз гуз, назлу-назлу, наздалди, чӀагана.
сущ. хучар (кьве вилин чӀехи гьебе).
нареч. хурт-хешил, шупӀ-шупӀ, пӀиш-пӀиш; // xurd-xəşil etmək хурт-хешил авун, хурт жедалди гатун, бедендик сагъ чка тун тавун
сущ. бот. 1. хурма (чими чкайра экъечӀдай са ттар ва а таран верцӀи емишар); // хурмадин (мес. ттар); 2
сущ. хурмад(ин) багъ.
прил. хурмадин ранг алай, экуь-шуьтри (мес. вилер, чӀарар).
прил. хурма рангунин чӀарар авай.
[fars.] сущ. клас. 1. рагъ; 2. классик шиирра гуьзелдин эпитетрикай сад.
[fars.] прил. клас. рагъ хьиз гуьзел, ччина нур авай.
xurt düşmək хурт хьун, суст хьун, бейгьуш хьун.
[fars.] сущ. метелжем (ашдин).
[fars.] сущ. кьуру емишар.
сущ. куьгьн. кьуру емишар маса гудай кас.
[rus.] хутор (1. къене иесидин кӀвал ва майишат авай чарадаказ мулк; 2. казакрин станицайрай куьч хьана атанвайбуру кутунвай хуьр)
сущ. ист. 1. хутордин иеси, сагьиб (кил. xutor 1); 2. хуторви, хутордин агьалидикай тирди (кил. xutor 2)
кил. xutorçu 2).
кил. xülasə 1).
[fars.] сущ. 1. куьрелди, куьруь гафуналди, са гафуналди; 2. са эсердин, рахунин ва мс. куьрелди мана, метлеб, нетижа; xülasə etmək куьрелди мана гун;
[ər.] сущ. куьгьн. халифаяр.
[ər.] сущ. хесет, характер, тӀебиат.
[ər.] сущ. куьгьн. 1. халисвал, сафвал; 2. михьивал (мес. рикӀин, ниятдин); xülusi-qəlb рикӀ(ин) михьивал
[ər.] хиял, хиялар, хам хиялар, фантазия.
кил. xəyalçı.
кил. xəyalçılıq.
XÜLYAPƏRƏST [ər. xülya və fars. ...pərəst] кил. xəyalpərəst.
XÜLYAPƏRƏSTLİK кил. xəyalpərvərlik.
[ər. “beşdə bir”] сущ. хуьмс (1. ислам динда: варлубуру кесибриз паюн лазим тир вичин къазанжидин вадлай са паюниз барабар налог; 2
[fars.] прил., нареч. хуррам, шад; са дертни авачир; xürrəm olmaq хуррам хьун, шад хьун, хвеши хьун.
[ər.] 1. хас хьун, махсус хьун, талукь хьун; хасвал, махсусвал, са затӀуниз ва я касдиз талукьвал; 2
[ər.] нареч. иллаки, лап гзаф, виридалай артух, виридалай вилик; ччарадаказ, кьетӀендаказ.
[ər.] прил. хсуси (1. тек вичиз (жуваз, чпиз) хас (махсус, талукь) тир; кьилди са касдин, кьилди вичин (жуван, чпин); 2
[ər.] нареч. иллаки.
сущ. 1. f.is. кил. xüsusiləşmək; 2. грам. хсуси хьун (обособление).
гл. 1. хсуси хьун; масабурукай ччара хьун; ччараз акъвазун; кьилди акъвазун; 2. грам. хсуси хьун.
сущ. хсусивал, кьилди вичиз (жуваз, чпиз) махсус (талукь) яз хьунухь; кьетӀенвал.
сущ. 1. кьилди вичиз хас тир кьетӀен лишан, жигьет, гьал, ери, хесет; кӀетӀенвал; 2. хсуси хьун.
сущ. иеси, сагьиб (са затӀунин); сагьибкар.
сущ. иеси хьунухь, сагьиб хьунухь, иесивал.