сущ., прил. мез туькьуьл, мецел агъу алай, зегьле тухудай, векъи рахадай, кубут (кас).
[fars.] сущ. зегьер (1. агъу; inək su içər – süd olar, ilan su içər – zəhər. Ata. sözü кали яд хъвада –нек жеда, гъуьлягъди яд хъвада –агъу; zəhər ver
гл. зегьерламишун (1. зегьердалди эсер авун, зегьер гун, зегьер хъваз тун, зегьер гана кьин (къирмишун); qazla zəhərləmək газдалди зегьерламишун; özün
гл. зегьерламиш хьун; зегьерламиш хьана азарлу хьун (ва я кьин); balıqdan zəhərlənmək гъетрекай зегьерламиш хьун
гл. зегьерламишиз тун (гун), зегьер гуз тун, зегьер гуз (кутаз) гана рекьиз тун (мес. кьифер).
прил. зегьерламишдай, зегьерламиш хьуниз себеб жедай, зегьерламишна рекьидай (мес. газ).
прил. 1. зегьерлу; зегьер (агъу) квай (мес. гъуьлягъ, бебелик, дарман); зегьерламишдай (мес. газ); 2
сущ. зегьерлувал, зегьерлу затӀунин гьал (ери, хесет).
прил. зегьерлу тушир.
прил. хим. зегьер михьдай, зегьер хкуддай.
сущ. зегьер квачирвал (тахьунухь), зегьер квачир, зегьерлу тушир затӀунин гьал (ери, хесет).
[ər.] сущ. куьгьн. куьмекчи, далу, арха.
zəhləsini aparmaq (tökmək) зегьле тухун, ччан туьтуьниз гъун, жазанарун, шерзумун; zəhləsi qaçmaq (getmək) зегьле фин, аквадай вил тахьун, хъел атун,
кил. zəhlətökən.
кил. zəhləaparan.
прил. зегьле тухудай, ччан туьтуьниз гъидай (мес. кас); // пис, хуш текъвер, япуз хуш тушир (мес. ван)
[fars. “səhm”dən] сущ. 1. суй, кичӀевал, кичӀ; кичӀевал арадал гъидай гьал, акунар; // zəhmi basmaq кичӀе авун, кичӀ кутун, куьчӀуьрарун, дегьшетдиз г
[ər.] сущ. зегьмет (1. кӀвалах; 2. азият, регьятсузвал, нарагьатвал; zəhmət çəkmək зегьмет чӀугун а) кӀвалахун, алахъун; б) азият чӀугун, азиятда гьат
[ər. zəhmət və fars. ...keş] 1. кил. əməkçi; 2. кил. zəhmətsevən.
прил. 1. зегьмет алай, зегьметдалди арадал къведай; 2. пер. зегьмет алай, залан (мес. кӀвалах).
ZƏHMƏTSEVƏR сущ., прил. зегьмет кӀани, зегьметдал (зегьмет чӀугунал, кӀвалахунал) гзаф рикӀ алай (кас)
ZƏHMƏTSEVƏRLİK сущ. зегьмет кӀанивал, зегьметдал (кӀвалахунал) гзаф рикӀ хьунухь.
1. прил. зегьмет алачир (мес. кӀвалах); 2. нареч. зегьмет чӀугун тавуна, зегьмет галачиз.
нареч. зегьмет галачиз, зегьмет чӀугун тавуна, зегьмет серф тавуна.
сущ. зегьмет алачирвал, зегьмет чӀугун тавун.
гл. суйди тухун, гзаф кичӀе хьун, дегьшетдиз атун.
прил. 1. кичӀе жедай, акурдаз кичӀе жедай, вич акурла кичӀе жедай, дегьшетдиз гъидай; // гзаф чӀехи, гзаф еке, гьайбатлу акунар авай (мес
сущ. суй авай касдин гьал, сумра, акунар.
клас. кил. zəhər; ** zəhri yarılmaq, zəhri-bağrı yarılmaq рикӀ аватун, лекь атӀун, гзаф кичӀе хьун, дегьшетдиз атун
[fars.] сущ. зегьримар (асул мана “гъуьлягъдин зегьер” яз агъадихъ къалурнавай манайра: 1. зегьер, гзаф туькьуьл затӀ манада; 2
гл. вульг. рах. зегьримар (зегьер, агъу) тӀуьн, тӀуьн, нез-хъун, руфун тухарун (хъел аваз, наразивилелди лугьуда)
сущ. вульг. рах. зегьримар, недай затӀ (хъел авай макъамда); zəhrimarlıq etmək вульг. рах. тӀуьн.
[ər.] сущ. куьгьн. недай затӀар (вичин вахт хьайила кӀвалахарун патал тадарак авуна анбарда хуьзвай)
[fars.] сущ. клас. хер.
[ər.] прил. зайиф (1. тӀимил гуж авай, гужсуз, къуватсуз (мес. кас); // сущ. зайифди, къуватсуз кас; // сагълам тушир, азарлу тегьер (мес
прил. са кьадар зайиф.
məch. зайифарнаваз хьун, зайиф гьалда ттунваз хьун.
f.is. кил. zəifləmək.
гл. 1. зайиф хьун, гужунай (къуватдай) аватун, гьалсуз хьун; 2. гуж (къуват, кӀевивал, эсер ва мс.) тӀимил хьун; külək zəifləmişdir гар зайиф хьанва
кил. zəiflədilmək.
кил. zəiflətmək.
кил. zəifləmək.
прил. зайифардай, зайифвал арадал гъидай.
f.is. кил. zəifləşmək.
гл. зайиф хьун, къвердавай зайиф хьун.
f.is. кил. zəiflətmək.
гл. зайифарун, гужунай (къуватдай) авудун, гуж тӀимиларун; // зайиф хьуниз себеб хьун, такьатсуз гьалдиз гъун