нареч. нугъ. чӀим, тамам, вири, михьи, кьиляй-кьилиз; ət deyil, zılxa yağdır як туш, чӀим гъери я.
cущ. нугъ. вилерай, нерай, сивяй авахьдай яд (гъер); ** gözünün zılığını axıtmaq кил. göz.
прил. нугъ. 1. нагъв алай; 2. гъер авахьзавай.
cущ. нугъ. кьар (хурх, лил) авай чка, кьарадин уьлен; жими фитер вегьенвай чка.
cущ. гъиливди тӀеквен акъуддай алат.
[ər.] cущ. зиндикь (асул мана зардушти (кафир, динсуз) яз, рахунра экъуьгъун манада).
cущ. тӀекь, тӀегъ (къушран); toyuq zınq atdı вечре тӀекьна.
ZINQ-ZINQ təql. зинг, зинг-зинг (зенгинин, куркурдин ван).
гл. зинг (зинг-зинг) авун (мес. зенгини).
кил. zanqıldatmaq.
cущ. зинг (зенгинин ван).
cущ. гъвечӀи зенг, куркур (гьайвандин гарданда твадай ва я тафтунин ккарунихъ акалдай).
прил. гарданда куркур (гъвечӀи зенг) авай (мес. цӀегь, деве); куркурар галай (мес. тафт).
бот. кил. zəngçiçəyi.
cущ. рах. тумп, тамп (виняй чилел аватай ва я маса затӀуна акьур затӀуни ийидай ван).
1. təql. рах. цӀугъ (аялдин икрагьардай тегьерда шехьдай ван); zır-zır eləmək кил. zır-zır zırıldamaq; zır-zır zırıldamaq цӀугъ ацалтна шехьун, цӀугъу
cущ. къугъуна эхиримжи; кумукьай партнёр.
прил., сущ. вульг. 1. гзаф еке, зурба ва кӀалубсуз, пазаван; 2. векъи, кубут, къанмаз, гъавурда гьат тийир кас
f.is. кил. zırıldamaq.
гл. рах. 1. икрагьардай ванцелди шехьун; 2. пер. хуш текъвер ванцелди, шедай тегьерда мани лугьун.
icb. рах. шуьрун, шехьуниз себеб хьун.
cущ. рах. 1. шехьун, шел, шедай ван; 2. гьарай-эвер, къалмакъал, яхъ-тамир, кукӀун, араяр акахьун; ** zırıltı ilə беябурчивилелди, русвагьвилелди
təql. зигринг (зенгинин ван).
нареч. зигринг ацалтна, зенгини хьиз ваниз-ваниз.
cущ. нугъ. суза ийиз шехьун.
ZIRNIX [ər. zirniq] cущ. бедендал алай артух чӀарар михьун патал кӀвалахардай затӀ (арсендинни кугуртдин акахьай)
cущ., прил. вульг. 1. зирпи, гзаф еке (чӀехи), зурба, кӀалубсуз ири, пазаван; 2. кил. zırı(q) 2).
гл. вульг. зирпи хьун, гзаф еке хьун, кӀалубсуздаказ ири хьун.
cущ. вульг. зирпивал, акьалтӀай екевал, чӀехивал, иривал.
кил. zıppıltı.
cущ., прил. акьулдикай кими, кӀамай, сарсах; ийидай гафар (гьерекатар) течир, къанмаз.
cущ. Коми халкьдин куьгьне тӀвар.
cущ. нугъ. жанду, далу (дишегьлийрин хилер галачир).
[fars.] прил. клас. 1. дамах гвай, безегар алай, иер акунар авай, чӀагай, тӀарам; 2. гуьзел, иер, гуьрчег
гл. гуьзел хьун, иер хьун, гуьрчег хьун.
сущ. гуьзелвал, иервал, гуьрчегвал.
[fars.] нареч. клас. бес кьадар, лазим кьадар.
сущ. 1. зибил (гьем-гьуьш, гьешемар); // пер. рах. виже текъвер, лазимсуз, са къиметни авачир затӀ манада; 2
сущ. хуьс. зибилар гадардай (машин ва мс.).
сущ. зибилчи, гьаятра (куьчейра) авай зибилар машиндалди ва я арабадалди тухудай кас.
сущ. зибилчивал, зибилчидин кӀвалах, пеше.
прил. зибилар тухудай, зибилар кӀватӀна тухудай (мес. машин).
кил. zibillik.
f.is. кил. zibilləmək.
гл. 1. зибилар авун, зибилар (гьешемар) вегьин, зибиларун; 2. пер. чӀурун, лазим тушир затӀаралди ацӀурун (мес
кил. zibillətmək.
f.is. кил. zibillənmək.
гл. 1. зибиллу хьун, зибилри кьун, зибилар кӀватӀ хьун; 2. гьешемар гьатун, чӀур хьун, гьешемри кьун (мес
гл. 1. зибилар авун (вегьин), зибилламишун; 2. пер. чӀурун.
f.is. кил. zibilləşmək.