сущ. къайда, тегьер; кӀалуб, шикил.
f.is. кил. səpmək¹.
1. f.is. кил. səpmək²; 2. кил. səpki.
гл. 1. вегьин, цун (тум); 2. алахун, вегьин (мес. кьел); кӀвахун; 3. кичехун, вегьин (мес. рекьиз къум); 4
гл. твар акъатун, бицӀи тӀурар акъатун (хамуниз); üzü səpmək ччиниз твар акъатун.
прил. х.м. тум вегьейдалай кьулухъ ччилиз тадиз яд гунин къайда.
[fars.] клас. 1. сущ. кьил; 2. прил. виридалай хъсан, лап хъсан, кьилин.
сущ. селигъа, къайда, низам.
[fars.] сущ. куьгьн. сарайдин перде (пачагьди кьабулдай чӀехи кӀвалин вилик ва я гьеремханадинни мугьманрин кӀвалин арада жедай чӀехи перде)
[fars.] нареч. кьиляй-кьилиз, кьиляй-кьилди, (тамам) вири, тамамвилелди, тамам.
[fars.] нареч. къудгъунна, кичӀ кваз, кичӀе хьана, кичӀевал акатна.
[fars.] сущ. сарбаз, аскер (Иранда).
[fars.] сущ. сарбазхана (сарбазар-аскерар яшамиш жезвай кӀвал).
сущ. сарбазвал, аскервал (Иранда).
[fars.] кил. sərasər.
[fars.] 1. прил., нареч. азад; масадалай аслу тушир, кьил ахъа, кьилди вич-вичиз тир, вич-вичин ихтиярда авай, вичин кӀан хьуналди (кефиналди, хушунал
нареч. 1. масадалай аслу тушиз, вичиз кӀандайвал, вич-вичин ихтиярда, азаддаказ (мес. яшамиш хьун); 2
гл. садалайни аслу тахьун, вич-вичин (жув-жуван) ихтиярда хьун; ада хьун.
сущ. азадвал, адавал.
сущ. зоол. нуькӀ (кӀвалерин патарив яшамиш жедай куьчери тушир гъвечӀи са къуш; хуьруьн нуькӀ), нуцӀ (нугъ
[fars.] сущ. сурун гуьмбет; чӀехи сур (къене сад ва я са шумуд мийит кучукнавай кӀвал хьтин чка).
[fars.] сущ. сердер (1. ист. виликра пачагьдин тӀварцӀелай са вилаят идара авунин кьетӀен ихтияр ганвай чӀехи гьаким; 2
сущ. куьгьн. виликра: вини къатарикай тир мактун ва яшлу ксари винелай алукӀдай яргъи ппек.
[fars.] клас. 1. нареч. кьил вине аваз, кьил вине кьуна; 2. прил. кьил вине авай; sərəfraz buyurmaq кил
сущ. сефигь, гижи, семе.
кил. sərilmək¹ 1).
[fars.] сущ. 1. серенжем, буйругъ, эмир; sərəncam vermək серенжем гун, буйругъ гун; 2. эхир, эхир кьил, нетижа; 3
сущ. вичел тапшурмишай кардиз жавабдегь тир ва гьадаз регьбервал ийизвай кас.
[ər.] сущ. серф, харж; серф (харж) авун, кӀвалахарун; sərf etmək (eləmək, qılmaq) серф авун а) харж авун, кӀвалахарун, харжун, пул ва мс
[ər.] сущ. грам. морфологиядин куьгьне тӀвар.
[ər.] сущ. грамматикадин куьгьне тӀвар.
[ər.] сущ.: sərf-nəzər etmək назарда кьун тавун, фикир (дикъет, назар) адавай яргъазун, адалай алудун
сущ. серфе, менфят, хийир, файда.
прил. серфелу, хийирлу, менфятлу, файдалу.
прил. серфе тушир, хийир (файда) авачир, серфесуз, хийирсуз, файдасуз (мес. кӀвалах).
[ər. “sərf” söz. cəmi] сущ. куьгьн. серф хьайи (авур) затӀар, харж хьайи (авур) пулар; акъатзавайди, жувай акъатзавай харжи
[fars.] прил. кӀвал-югъ (амукьдай чка, кӀвалах) авачир, серсери, авара; // кьил-кьилел алачир; sərgərdan gəzmək (dolanmaq) са карни тийиз гьакӀ куьчед
сущ. аваравал, авара касдин гьал (везият); авара хьунухь, вичелай аслу тушиз са кӀвалахни тийиз гьакӀ амукьун
сущ. 1. выставка (жемятдиз къалурун, жемятди килигун патал тайин са къайдада эцигнавай ва я куьрснавай затӀар; абур эцигнавай чка); xalça sərgisi гама
[fars.] сущ. кьилел атай вакъиа, кьиса, агьвалат.
[fars. sər və ər. hesab] прил. уях, вил ахъа; sərhesab olmaq уях хьун. мукъаят хьун.
[fars. sər və ər. hədd] сущ. 1. сергьят; часпар; мезре; 2. пер. рехъ ганвай норма; кьадар, гьадди; sərhəd qoymaq сергьят эцигун, кьадар эцигун, эхир э
сущ. сергьятчи (сергьят хуьзвай аскер); // сергьятдин; сергьятчийрин, сергьат хуьзвай (мес. десте).
[fars.] сущ. 1. кьушундин чӀехиди, полкунин командир; 2. полковник.
[fars.] прил. 1. пиян, хъванвай, кефлу; sərxoş etmək (eyləmək) пиян авун, кефлу авун, пиянрун; sərxoş olmaq пиян хьун, хъвана кефлу хьун; // сущ
сущ. 1. пиянвал, пиян касдин гьал; кефлувал; 2. пиянискавал; хъуник акатун.
[ər.] прил. 1. лап ачух, ашкара; 2. шак алачир, шаксуз.
нареч. (чилел) ярх хьанвай гьалда, яргъи хьанвай гьалда.
прил. акайнавай гьалда авай, акайнавай (мес. ппек).
кил. sarılı.