сущ. бот. серг; // серкин; sarımsaq iyi серкин ни.
прил. серг галай, серг акадарнавай, серг кутур (мес. ттугъ).
сущ. бот. ттамун чкайра экъечӀдай кьве йисан са хъач.
SARIMTIL прил. хъипивал алай, хъипи тегьер, хъипи тав алай, хъипи хьтин (мес. чӀарар, ччин).
кил. sarımtıl.
гл. 1. жувал арушун, жувахъ галчукун, галчукна жув (вич) кӀевун (мес. шал, аба); 2. кутӀуннаваз хьун; кутӀунун (бинт, жуна, еб, чӀул ва мс
кил. saraltı.
прил. хъипи, расу чӀарар авай; расу, куьрен (мес. руш).
зоол. кил. sarıköynək¹.
прил. хъипи ччин алай, ччин хъипи.
сущ. бот. кьарадин уьленра экъечӀдай хъипи тан авай са набатат.
прил. хъипивал алай, хъипи хьтин, расу (мес. чӀарар, аял).
кил. sarmaşmaq.
сущ. бот. пешерал цацар алай, хъипи тан авай са набатат.
SARIYANIZ прил. расу, чӀарарал ва ччинал хъипивал алай.
сущ. еб, гъал ва мс. алчукдай фяле.
сущ. бот. тюльпанрин (кукупӀдиз ухшар цуькверин) хъипи жуьре.
[fr. serge] саржа (гъалар диагонал хьиз хранвай цӀарцӀар гудай астӀардин парча).
[yun. sarkasmos] лит. сарказм (гзаф туькьуьл (пис) хъвер, пис туькьуьл рахшанд, айгьам).
[yun. sarkophaqos] саркофаг (къадим халкьарин къванцин сур; гуьмбет).
[yun. sarkoma-ət törəməsi] мед. саркома (кӀарабдин тканьра арадал къведай зарарлу, пис тӀур).
сущ. 1. алух, чарх (гъал ва мс. алчукдай); 2. сим алчукнавай чарх.
1. f.is. кил. sarmaq; 2. сущ. парчадин винел гилебатундин гъаларив кӀвалахнавай зериф нехиш, безег.
гл. кьун, къачун; гьатун, ацалтун, чукӀун (мес. ван).
гл. 1. кил. sarmaq; 2. кутун (арушна, галчукна), кутуна кӀевун, галчукун.
сущ. бот. сармашух (лацу-ярувал алай цуьквер жедай алчуд жез экъечӀдай са набатат).
гл. 1. аруш хьун, алчуд хьун; 2. сад-садан къужахра гьатун, гарданра гьатун.
сарматар (чи эрадилай вилик VI-II виш йисара Волга вацӀун, ЧIулав гьуьлуьн ва Азовдин къерехра авай чуьллера яшамиш хьайи куьчери тайифарикай са групп
прил. гзаф тик, тим-тик, четин акьахиз жедай, кутӀал (мес. рагар, кьвалар, чархар).
[rus.] сущ. сарпинка (кьелечӀ памбаг парча).
кил. sapmaq.
прил. сарсах, сефигь, ахмакь, кӀамаш; // манасуз, буш, акьулсуз (гаф, кар, гьерекат ва мс.).
нареч. сарсах-сарсах, ахмакь-ахмакь, манасуз (мес. хъуьруьн).
нареч. сарсахдаказ, ахмакьдаказ, акьулсуз(даказ).
гл. сарсах хьун, сефигь хьун, ахмакь хьун, акьул квадарун; кьил чӀур хьун; гъед фин, хибри хьун; // сарсах кар (гьерекат) авун, сарсахдаказ рахун, сар
гл. сарсах хьун, къвердавай акьул квадарун, ахмакь хьун, семе хьун, гъед фин, хибри хьун.
сущ. сарсахвал, ахмакьвал, сефигьвал, акьулсузвал; сарсах (ахмакь) кар (гьерекат).
прил. 1. къарсурдай, гзаф гужлу, гзаф залан, кукӀвардай, чукӀурдай, барбатӀдай (мес. ягъун); 2. пер. гзаф дерин эсер ийидай, гужлу таъсир ийидай, рикӀ
гл. 1. къарсун, чукӀун, уьцӀуьн, чӀехи зарар галукьун; зурзун; 2. пер. рикӀик къалабулух акатун, зурзун акатун, руьгьдин азаб чӀугун, перт хьун, руьгь
прил. къарсун тийир, кӀеви, мягькем, лигим, дурумлу, дегиш тежер, чӀур тежер.
сущ. кӀевивал, мягькемвал, дурумлувал, чӀур тахьун, къарсун тавун, чукӀун тавун, дегиш тахьун.
гл. 1. чкадилай юзун, зурзун; 2. пер. зурзун акатун, рикӀи гъалаб къачун, къарсун.
сущ. 1. зурзун, (чкадилай) юзун, къарсун; зурзалаг; yer sarsıntısı чилер зурзун, зурзалаг; 2. пер. рикӀин къалабулух; 3
прил. 1. къарсунвай, чкадилай юзанвай, галтад жезвай, юзазвай, къарсуникди зарар галукьнавай; давамсуз, ихтибарсуз (мес
гл. 1. къарсурун, зурзурун, (чкадилай) юзурун, чукӀурун, чӀурун, уьцӀуьрун (мес. зурзалагди кӀвалер); 2
кил. sarban.
сущ. сасанияр (Сасанийрин девлетда (Иран) гьукуматдин кьиле авай мидив).
сущ., прил. рах. ктаддай, хкуькьдай, гьакӀ гьавалат жедай, алтад жедай, масадак ктадунал, хкуькьунал гзаф рик алай (кас)
гл. 1. ктадун (хъел гъун, перт авун, иви чӀулаварун, хъачун, зарафатун патал садал гаф гьалчун, гьакӀ гьавалат хьун ва я маса гьерекат авун); алтад хь