Словари → Диалектологический словарь азербайджанского языка.

BƏLƏGİR

I
(Oğuz)
öz xeyrini güdən
II
(Şəki)
tənbəl, özünü işə verməyən. – Yana dartan kəlin özünə bələgir diyərux; – Bələgir adam olmaz bizim qalxozda

#xeyir #bələgüm #bəlgə

a b c ç d e ə f g h x i k q l m n o ö p r s ş t u ü v y z

ba be bə bı bi bo bö bu bü

BƏLƏD
BƏLƏGÜM