BABƏT1
f. xüsus, barə.
BABƏT2
f. növ, cür, tərz.
BABƏT3
f. ortabab, birtəhər; nə yaxşı, nə pis.
BABƏT1
f. xüsus, barə.
BABƏT2
f. növ, cür, tərz.
BABƏT3
f. ortabab, birtəhər; nə yaxşı, nə pis.
I BABAT/BABƏT (nə yaxşı, nə pis, ala-babat) [Balağa:] Kimdən narazı deyiləm, qazancım da babatdır (H
Полностью »1 прил. см. babat 2 сущ. устар. 1. положение, состояние 2. в местном и исх. падежах: со стороны, в отношении
Полностью »[fars.] köhn. 1. Təhər, hal, vəziyyət, keyfiyyət. Zülf bir yana düşər, gərdən bir yana; Özün bilməz, bir özgə babət olur
Полностью »