BAŞGİCƏLLƏNMƏ
сущ. кьил элкъуьн.
сущ. 1. головокружение. Zəiflikdən başgicəllənmə головокружение от слабости 2. вертячка (болезнь у животных, особенно у овец) ◊ müvəffəqiyyətdən başgi
Полностью »is. Müvazinət hissinin itməsi, gözlərin qaralması və başın fırlanması şəklində təzahür edən yarımbayğınlıq halı
Полностью »