başlıca
başlıca
1. sif. Ən əsas, ən mühüm, ən ümdə. Başlıca səbəb. Başlıca məsələ. Başlıca işlər irəlidədir. 2. zərf Əsasən, ən ziyadə, ən çox, ən əvvəl
Полностью »прил. 1. главный, основной. Başlıca vəzifələr главные задачи, başlıca məqsəd основная цель 2. ведущий
Полностью »s. basic, chief, main, principal, fundamental, primary; ~ qanun basic law; ~ səbəb main reason; ~ problem chief problem; ~ məna primary / main meaning
Полностью »1. прил. кьилин, асас; лап вилик квай, лап кьетӀен, асул метлеб авай; başlıca məsələ кьилин месэла; 2
Полностью »