(Ağdam, Bərdə, Çənbərək, İmişli, Qazax, Quba, Salyan, Şəki, Şuşa, Yevlax)
1. işsiz, avara. – Kişi, beytin dayanma, işə əl ver (İmişli); – Ə, niyə beytin gəzirsən? (Kürdəmir); – Bizim qalxozda beytin adam yoxdu (Salyan)
2. boş, istifadəsiz (Quba, Salyan); – Əhməd üldi, öyi beytin qaldi (Quba); – Çavat qarı beytin adamdı, ağzı harya düşse: ydir (Çənbərək)
3. mənasız (Naxçıvan) – Sənin bu işin beytin işdi