BİHAL(ƏT)
f. və ə. halsız, taqətsiz, yorğun.
[fars. bi... və ər. hal] нареч., прил. бейгьал (1. гьал алачир, гьалсуз; 2. вич-вичелай фенвай, рикӀ хъуьтуьл хьанвай, чӀур хьанвай; bihal olmaq бейгь
Полностью »zərf və sif. [fars. bi… və ər. hal] 1. Halsız, taqətsiz, yorulmuş, əldən düşmüş; üzgün, zəif. Bihal yıxılmaq
Полностью »