boğucu
boğucu
прил. 1. бамишдай, ял кьадай, нефес заланардай (мес. гум, гьава); 2. туьтер ккудай, нефесдин рекьер зегьерламишдай; boğucu qaz бамишдай газ
Полностью »s. suffocating, choking, stifling; ~ şərait / atmosfer stifling atmosphere; ~ isti stifling heat; ~ qaz kim
Полностью »BOĞUCU – TƏMİZ Göytəpənin üstünə boğucu, ağır qaranlıq çökmüşdü (İ.Şıxlı); Gecə yağış yağdığına görə səhərin havası çox saf və təmiz idi (S
Полностью »прил. 1. удушливый, удушающий. Boğucu qazlar удушливые газы, boğucu maddələr удушающие вещества 2. душный, спёртый (о воздухе)
Полностью »sif. 1. Tənəffüsü çətinləşdirən, boğan. Boğucu tüstü. Boğucu hava. – Kərimbəy qapını açanda, ağır və boğucu isti hava onu vurdu
Полностью »