BOĞUCU – TƏMİZ Göytəpənin üstünə boğucu, ağır qaranlıq çökmüşdü (İ.Şıxlı); Gecə yağış yağdığına görə səhərin havası çox saf və təmiz idi (S.S.Axundov).
BOĞUCU – TƏMİZ Göytəpənin üstünə boğucu, ağır qaranlıq çökmüşdü (İ.Şıxlı); Gecə yağış yağdığına görə səhərin havası çox saf və təmiz idi (S.S.Axundov).
прил. 1. бамишдай, ял кьадай, нефес заланардай (мес. гум, гьава); 2. туьтер ккудай, нефесдин рекьер зегьерламишдай; boğucu qaz бамишдай газ
Полностью »s. suffocating, choking, stifling; ~ şərait / atmosfer stifling atmosphere; ~ isti stifling heat; ~ qaz kim
Полностью »прил. 1. удушливый, удушающий. Boğucu qazlar удушливые газы, boğucu maddələr удушающие вещества 2. душный, спёртый (о воздухе)
Полностью »sif. 1. Tənəffüsü çətinləşdirən, boğan. Boğucu tüstü. Boğucu hava. – Kərimbəy qapını açanda, ağır və boğucu isti hava onu vurdu
Полностью »