bəraət
bəraət
is. [ər.] hüq. Təmizə çıxma; günahsız, təqsirsiz olduğu meydana çıxma; müqəssirin günahsız olduğunu, cəzaya layiq olmadığını etiraf edən məhkəmə qərar
Полностью »I сущ. юрид. 1. оправдание (признание подсудимого, обвиняемого невиновным). Bəraət məqsədilə с целью оправдания 2
Полностью »i. 1. justification; 2. hüq. acquittal, discharge; Belə hərəkətə bəraət qazandırmaq olmaz You can’t justify such conduct; 3
Полностью »[ər.] сущ. юрид. бараат; михьи хьунухь (суддин вилик); гунагь, тахсир квачирди винел акъатун; са касдин гунагьсузвал, жазадиз лайих туширвал къалурдай
Полностью »BƏRAƏT1 ə. 1) günahsızlıq, təqsirsizlik; 2) təqsirdən qurtarma, təmizə çıxma. BƏRAƏT2 ə. 1) məharət, bacarıq; 2) üstünlük, mükəmməllik
Полностью »