BƏRƏYƏÇİ
сущ. нугъ. яракь кӀвачиз акъудна, бередал акъвазна гъуьрч хуьзвай гъуьрчехъан.
is. məh. Silahı hazır vəziyyətdə tutaraq, bərədə durub ovu gözləyən ovçu. Ümdə girəvələrdə və keçilməz bəndərgahlarda dayanmış bərəyəçilər öz nəfəslər
Полностью »