CALAŞIQ
прил. (сад-садахъ) акал хьанвай, игис хьанвай, агатнавай, галкӀанвай, ккӀанвай (мес. кьве кӀвал).
sif. Calaşmış, yapışıq, bitişik halda olan. [Qapı] Ağayevin evinə calaşıq bir tövləyə çıxır. S.Rəhman
Полностью »прил. 1. связанный, имеющий связь 2. смежный (расположенный рядом, соседний). Calaşıq otaqlar смежные комнаты
Полностью »