CANHACAN
нареч. ччан-ччан лугьуз, ччан-ччандивди, рикӀин къеняй, кӀанивилелди, муьгьуьббатдалди, тавазивилелди; // canhacan olmaq кил. canbir olmaq.
I нареч. с любовью, любовно, сердечно. Canhacan qucaqlaşmaq с любовью обниматься II предик. canhacan olmaq быть очень близкими, искренними друзьями
Полностью »zərf Ürəklə, məhəbbətlə, riqqətlə, nəvazişlə, oxşaya-oxşaya. Canhacan uşağı qucaqladı. – Bir mənim başıma gəldimi hicran; Kim basdı bağrına canhacan s
Полностью »