CİDAL
\[ər.\] сущ. дяве, женг, тӀигъ, гъавгъа, ягъ-ягъун, кукӀунар (кил. cəng-cidal); cidal etmək дяве авун, гъавгъа авун, кукӀун.
сущ. устар. бой, сражение, битва, драка. Cidal meydanı поле боя (битвы), поле брани; cidal etmək биться, сражаться, воевать, драться
Полностью »is. [ər.] Dava, döyüş, qovğa, vuruş (çox zaman cəng-cidal şəklində işlədilir). Əcəl köynəyini geyib əynimə; Cəng-cidalın güzarına gəlmişəm
Полностью »