cilvə
cilvə
[ər.] сущ. жилве, наз, ишве; гьерекатрин (рафтардин, рахунрин) иервал, гуьзелвал, зерифвал.
Полностью »сущ. поэт. 1. прелесть, очарование, обаяние (притягательная сила, исходящая от кого-л., чего-л.). Cilvəsinə uymaq поддаться очарованию чьему, кого, ya
Полностью »is. [ər.] Dilbərcəsinə hərəkət, naz, qəmzə, işvə; hərəkətdə, davranışda, danışıqda incəlik, zəriflik, gözəllik, lətafət
Полностью »