döyüşkən
döyüşkən
sif. 1. Davakar, vuruşqan, savaşqan. Döyüşkən adam. Döyüşkən xoruz. – [Səttar:] Özü arıq bir oğlandır
Полностью »прил. 1. драчливый (склонный к драке, любящий драться) 2. воинственный. Döyüşkən ruh воинственный дух 3
Полностью »s. warlike, bellicose, martial; ~ xalq a warlike nation; ~ qəbilə bellicose tribe; ~ ruh martial spirit; ~ görünüş warlike appearance
Полностью »прил. 1. кикӀидай; дяве авунал рикӀ алай, дявекар (мес. кас); döyüşkən qoç кикӀидай гьер; 2. пер. женг тухудай, кичӀевал течир , рикӀ (жигар) авай, жу
Полностью »DÖYÜŞKƏN – QORXAQ Mən də qorxaq deyiləm, yaman da döyüşkənəm (C.Cabbarlı). DÖYÜŞKƏN – SAKİT Özü arıq bir oğlandır
Полностью »
