dikəlmək
dikəlmək
f. 1. Uzanmış və ya əyilmiş vəziyyətini dəyişib ayaq üstə durmaq və ya oturmaq, yerindən qalxmaq. [Məmməd] Züleyxa və Balaxanım adını eşidər-eşitməz,
Полностью »глаг. разг. 1. выпрямляться, выпрямиться (принять прямое положение – о человеке и частях его тела) 2
Полностью »1. подниматься, возвышаться; 2. принимать вертикальное положение; 3. привставать;
Полностью »гл. 1. къарагъун, чкадилай къарагъун, тик кӀвачел акъвазун ва я ацукьун (къатканвай ва я алгъанвай гьал дегишна); тик акъвазун, тик хьун, юкь дуьзарун
Полностью »DİKƏLMƏK – ƏYİLMƏK Züleyxa və Balaxanım adını eşidər-eşitməz, papirosları yerdə qoyub dikəldi (C.Cabbarlı); Əyilib yerdən pencəyini götürdü
Полностью »