f. ürəyi bağlı; vurğun, aşiq.
sif. [fars.] klas. Könlü bağlı, ürəyi bağlı; aşıq, vurğun
прил. поэт. влюблённый, привязанный всей душой
dilbəstə
(Təbriz) vurğun. – Mən indi də nəvələrimə dilbəstəyəm
dilbəstə bax vurğun