1. Allah, peyğəmbər və imamlara verilən ad; ilahi qüvvəyə malik; 2. dini sitayişlə əlaqədar yer, ziyarətgah
dini etiqada görə Allaha yaxın sayılan mələklər.
dinsizlik, imansızlıq.
Allaha, dinə inanmayan, dinsiz, allahsız.
dinsizlik, allahsızlıq.
bax mulk.
1. imtahan edən, sınaqdan keçirən; 2. Quran surələrindən birinin adı («imtahana çəkilən qadın» deməkdir)
Allaha xitabən yazılmış şeir forması, Allahla gizli razi-niyaz etmə, Allaha gizli yalvarma.
Quran surələrindən birinin adı («ikiüzlü», «riyakar» deməkdir, yalandan özünü Allaha inanan kimi göstərən şəxs)
pak, təmiz və günahdan uzaq.
ehsan edən, bağışlayan, nemət verən.
ölüləri qəbirdə sorğu-suala tutan mələklərdən birinin adı (digərinin adı Nəkirdir).
ölüyuyan.
bir müsəlman təriqət şeyxinə və mürşidə beyət edərək ondan təriqətin üsul və mərasimlərini öyrənən adam
müsəlman olmayanlara qarşı nifrət təbliğ edən mistik cərəyan.
mürid olma.
peyğəmbər (Allahın rəsulu, elçisi), mələk göndərilmiş (peyğəmbər).
Quran surələrindən birinin adı («göndərilənlər» deməkdir).
sufilik yolu ilə həqiqətləri öz müridlərinə təlim edən təriqət başçısı; rəhbər.
mürşid olma; rəhbərlik.
1. zahid, tərki-dünya; 2. həmişə ibadətlə məşğul olan.
dinini atan, dinsiz, allahsız, öz dininə dönük çıxan.
Allah tərəfindən mükafatlandırılmış.
1. namaz qılmaq və dua oxumaq üçün məscid yanında xüsusi yer, namazgah; 2. quraqlıq zamanı bir yerə toplaşıb elliklə dua edərək Allahdan yağış istəmə
İslam dininə mənsub adam, müslim.
bax müsəlmanlıq.
müsəlman, islam dininə mənsub olma; islamiyyət, müsəlmançılıq.
əsər, mövzu və məzmun cəhətdən düzülüb sıralanmış hədislər məcmusu.
1. bax Qurani-Kərim; 2. səhifə.
bax müsəlman.
əsil müsəlman.
cəmdə: müsəlmanlar.
rəvayət edənlərin adlarına görə sıralanmış hədislər məcmuəsi.
arzusu, xahişi yerinə yetirilmə, istəyi qəbul olunan.
bəyənilən əməllər, qeyri-vacibi əməl; 2. Peyğəmbərin arasıra yerinə yetirdikləri şeylər.
1. bütpərəst; 2. İslam dinindən olmayan, çoxallahlılıq tərəfdarı; Allaha ortaq qəbul edən, ona şərik qoşan; Allahın təkliyinə şübhə edən; kafir
bütpərəstlik.
həccə gedən zəvvarların Kəbə ətrafında dövr etdikləri döşənmiş yol.
şiə məzhəbində müvəqqəti kəbin.
ali (Allaha aid).
Quran surələrindən birinin adı («çəkidə aldadan», « hiylə işlədən» deməkdir).
1. pak, müqəddəs, mübarək; 2. pak edilmiş, təmizlənmiş.
nəbilik (peyğəmbərlik) iddiasında olan.
bax sufizm,
sufiyanə; sufilər.
hamıya məlum olmayan Quran ayələri (yozulmağa qabil olan ayələr).
şəriətlə məşğul olan dindar.
Allaha ümid bağlayan, Allaha inanan.